транспарці́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да транспарціра. Транспарцірная лінейка. // Які выконваецца пры дапамозе транспарціра. Транспарцірнае вымярэнне вугла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тыфо́ідны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да тыфоіду, выкліканы тыфоідам. Тыфоідная гарачка. // Які выклікае тыфоід. Тыфоідны мікроб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удыха́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ўдыху, удыхання. Удыхальныя рухі. // Які служыць, прызначаны для ўдыхання. Удыхальны клапан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цеплаёмісты, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які мае вялікую цеплаёмістасць.
2. Які патрабуе вялікіх затрат цяпла, паліва. Цеплаёмістыя прадпрыемствы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шклава́рны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да шкловарэння. Шклаварная вытворчасць. // Які прызначаецца, служыць для шкловарэння. Шклаварная печ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шліхавы́, ‑ая, ‑ое.
Спец. Які мае адносіны да шліху. Шліхавы аналіз. // Які з’яўляецца шліхам. Шліхавое золата. Шліхавая плаціна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматсаста́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з многіх частак, які вылучаецца складаным саставам, складанай канструкцыяй. Шматсастаўны раствор. Шматсастаўная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпро́тавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шпротаў, належыць ім. Шпротавы промысел. // Які складаецца са шпротаў. Шпротавы касяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эндаге́нны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які ўзнікае, дзейнічае ўнутры чаго‑н.; які тлумачыцца ўнутранымі прычынамі. Эндагеннае развіццё. Эндагенны працэс.
[Ад грэч. éndon — унутры і génos — род, нараджэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ідэ́йны, -ая, -ае.
1. гл. ідэя.
2. Ідэалагічны, звязаны з пэўнымі ідэямі, ідэалогіяй.
Ідэйная пазіцыя.
3. Які выражае перадавую ідэю, адданы ёй; перакананы.
І. пісьменнік.
Ідэйнае мастацтва.
|| наз. ідэ́йнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)