пралажы́ць, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак., што.

Тое, што і пракласці. Вузкакалейку пралажылі і па ёй тралююць бярвенне, возяць ваганеткамі торф. Сачанка. Дзед паказаў мне «шнурок», які толькі што пралажыў ліс. Мыслівец.

•••

Грудзьмі пралажыць сабе дарогу — тое, што і грудзьмі пракласці сабе дарогу (гл. пракласці).

Пралажыць дарогу — тое, што і пракласці дарогу (гл. пракласці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыма́ць несов., в разн. знач. принима́ть; (уносить — ещё) убира́ть; см. прыня́ць;

п. бой — принима́ть бой;

п. на сябе́ — (што) принима́ть на себя́ (что);

п. (блі́зка) да сэ́рца — принима́ть (бли́зко) к се́рдцу;

п. на ве́ру — принима́ть на ве́ру;

п. грэх на душу́ — принима́ть грех на́ душу;

п. за чы́стую мане́ту — принима́ть за чи́стую моне́ту;

душа́ не ~ма́е — душа́ не принима́ет;

п. да ве́дама — принима́ть к све́дению;

што ха́та ма́е, усі́м ~ма́епогов. чем бога́ты, тем и ра́ды; что есть в печи́, всё на стол мечи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Прапа́жа ’тое, што прапала’ (ТСБМ), ’шкода’ (ігн., Сл. ПЗБ). Рус. пропа́жа ’тое, што прапала’. Ад прападаць з суф. ‑ja (< *padja) (гл. Фасмер, 3, 376).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а́лібі

(лац. alibi = у іншым месцы)

юр. доказ невінаватасці абвінавачанага, заснаваны на тым, што ён у момант, калі адбывалася злачынства, знаходзіўся ў іншым месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

паліме́ры

(гр. polymeres, ад polys = шматлікі + meros = частка)

высокамалекулярныя хімічныя злучэнні, якія складаюцца з аднародных, што паўтараюцца, груп атамаў і шырока прымяняюцца ў тэхніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

трубаду́р

(фр. troubadour)

1) сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі, які апяваў радасці жыцця і каханне;

2) перан. той, хто што-н. услаўляе, прапагандуе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шквал

(англ. squall)

1) нечаканы моцны парыў ветру, часцей за ўсё пры навальніцах;

2) перан. што-н. раптоўнае, інтэнсіўнае (напр. ш. агню, ш. авацый).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

wytykać

незак.

1. высоўваць;

2. вызначаць (дарогу і да т.п.);

3. komu co паказваць каму на што; папракаць каго ў чым;

wytykać komu wady — паказваць каму на недахопы (хібы; заганы);

3. разм. уцякаць;

wytykać kogo/co palcem — паказваць на каго/што пальцам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chyba

ж. хіба; бадай; бадай што;

kto pójdzie? chyba ty pójdziesz — хто пойдзе? хіба ты пойдзеш;

on chyba już nie przyjdzie — ён, бадай, ужо не прыйдзе;

chyba że ... — хіба толькі...;

chyba wiesz o tym — ты, мабыць, ведаеш пра гэта;

chyba że — хіба што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zdać się

zda|ć się

зак.

1. na kogo/co даверыцца каму; паспадзявацца на каго/што;

~ć się na los — паспадзявацца на лёс;

2. спатрэбіцца;

na nic się nie ~ć — ні на што не прыдацца;

3. безас. здацца;

~ło mi się ... — мне здалося

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)