скунс, -а, мн. -ы, -аў, м.
Драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам, які выдзяляе рэзкі смярдзючы пах, водзіцца ў Паўночнай і Цэнтральнай Амерыцы, а таксама футра гэтага звярка.
|| прым. ску́нсавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
со́кал, -а, мн. -ы, -аў, м.
Драпежная птушка з моцнай дзюбай і доўгімі вострымі крыламі.
Палёт сокала.
|| памянш. сако́лік, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. сакалі́ны, -ая, -ае.
С. зрок (як у сокала).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стро́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, стронг і -аў, ж.
Прэснаводная рыба сямейства ласасёвых з чырвонымі і чорнымі плямамі, якая водзіцца пераважна ў горных рэчках і азёрах; фарэль.
|| прым. стро́нгавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сурдака́мера, -ы, мн. -ы, -мер, ж. (спец.).
Памяшканне з гуканепранікальнымі сценамі, якое служыць для правядзення фізіялагічных і псіхалагічных даследаванняў, а таксама для спецыяльных трэніровак ва ўмовах адсутнасці гукавых раздражняльнікаў.
|| прым. сурдака́мерны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
таз², -а, мн. -ы́, -о́ў, м.
Частка шкілета чалавека і жывёлін — касцявы пояс, які апіраецца на ніжнія (у жывёлін — на заднія) канечнасці і з’яўляецца апорай для пазваночніка.
|| прым. та́завы, -ая, -ае.
Тазавыя косці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тама́т, -а і -у, М -ма́це, мн. -ы, -аў, м.
1. -а. Тое, што і памідор.
2. -у, толькі адз. Паста, соус з памідораў.
Рыба ў тамаце.
|| прым. тама́тны, -ая, -ае.
Т. сок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тромб¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносным сасудзе ці ў поласці сэрца.
2. Увогуле згустак рэчыва, які закупорвае сасуд, праток.
Лімфатычны т.
|| прым. трамбаты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трука́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Чалавек, які выконвае трукі (у 1 знач.).
2. Чалавек, схільны да трукацтва (разм.).
|| ж. трука́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. трука́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уцані́ць, уцаню́, уцо́ніш, уцо́ніць; уцо́нены; зак., што.
Знізіць цану на што-н.
У. тавар.
|| незак. уцэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. уцэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
|| прым. уцэ́начны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уцяплі́ць, уцяплю́, уце́пліш, уце́пліць; уце́плены; зак., што.
Зрабіць цяплейшым, засцерагчы ад уздзеяння холаду.
У. ферму.
|| незак. уцяпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. уцяпле́нне, -я, н.; прым. уцяпля́льны, -ая, -ае.
У. чахол (прызначаны для ўцяплення).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)