Verbum

праштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Спец. Прашыць, прастрачыць што‑н. (звычайна на машынцы). Праштабнаваць коўдру.

паі́льнік, ‑а, м.

Спец. Кубачак з доўгім носікам і паўзакрытым верхам, з якога пояць слабых хворых.

паліме́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Спец. Састаў, якім пакрываюць вырабы з дрэва і гіпсу перад залачэннем.

[Фр. poliment.]

паліме́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да палімераў. Палімерныя рэчывы. // Зроблены з палімераў. Палімерныя матэрыялы.

паліфто́нг, ‑а, м.

Спец. Некалькі галосных гукаў, што стаяць побач і ўтвараюць адзін склад; проціл. манафтонг.

[Ад грэч. poly — многа і phtógos — гук.]

пара́бала, ‑ы, ж.

Спец. Лінія перасячэння круглага конуса плоскасцю, паралельнай якой‑н. датычнай плоскасці гэтага конуса.

[Грэч. parabolē.]

парамагне́тыкі, ‑аў; адз. парамагнетык, ‑а, м.

Спец. Слабамагнітныя целы, да якіх належаць некаторыя газы і металы.

надчарэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў верхняй частцы або над верхняй часткай жывата. Надчарэўная артэрыя.

накто́уз, ‑а, М ‑узе, м.

Спец. Драўляная тумба, якая з’яўляецца падстаўкай для магнітнага компаса на судне.

[Ад гал. nachthuis.]

нарубі́ць, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць; зак., чаго.

Спец. Вырубіць, здабыць у шахце (пра каменны вугаль). Нарубіць вугалю.