Verbum

змяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. змясціць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Мець, заключаць у сабе.

Лякарства змяшчае вісмут.

Кніга змяшчае многа важных фактаў.

змяя́, -і́, мн. зме́і і (з ліч. 2, 3, 4) змяі́, змей, ж.

Паўзун з доўгім звілістым целам, без ног, звычайна з ядавітымі зубамі.

Ядавітая з.

Грымучая з.

|| памянш. зме́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, зме́ек, ж.

|| прым. змяі́ны, -ая, -ае.

З. яд.

зна́вец, зна́ўца і зна́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які валодае вялікімі ведамі ў якой-н. галіне.

з-над, прыназ. з Р.

Ужыв. пры абазначэнні прадмета ці месца, зверху або з верхняй часткі якога накіравана дзеянне.

З-над Прыпяці даносілася песня.

знадво́рку, прысл.

Са знешняга, надворнага боку.

Замкнуць дзверы з.

знадво́рны, -ая, -ае.

Вонкавы, знешні.

Знадворныя дзверы.

З. выгляд.

знаёмец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м. (разм.).

Знаёмы чалавек.

Сустрэць старога знаёмца.

знаёміцца, -млюся, -мішся, -міцца; незак.

1. з кім. Уступіць у знаёмства з кім-н.

З. з новымі вучнямі.

2. з чым. Атрымліваць, збіраць звесткі пра што-н.

З. з горадам.

|| зак. азнаёміцца, -млюся, -мішся, -міцца (да 2 знач.) і пазнаёміцца, -млюся, -мішся, -міцца; наз. азнаямле́нне, -я, н. (паводле 2 знач.) і знаёмства, -а, н.

З першага знаёмства (з першай сустрэчы).

знаёміць, -млю, -міш, -міць; незак., каго (што).

1. з кім. Рабіць знаёмым.

З. з новым супрацоўнікам.

2. з чым. Даваць каму-н. звесткі пра што-н.

З. з экспанатамі музея.

|| зак. азнаёміць, -млю, -міш, -міць; -млены (да 2 знач.) і пазнаёміць, -млю, -міш, -міць; -млены.

|| наз. знаёмства, -а, н. (да 1 знач.) і азнаямле́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Адбылося знаёмства.

Азнаямленне з новым заданнем.

знаёмства, -а, н.

1. гл. знаёміцца, знаёміць.

2. з кім і паміж кім. Адносіны паміж людзьмі, якія ведаюць адзін аднаго.

Завесці з.

Парваць з.

Набыць што-н. па знаёмстве.

3. Круг знаёмых (разм.).

Мець вялікае з.

4. з чым. Набыццё ведаў, звестак пра што-н., азнаямленне з чым-н.

З. з культурай народа.