Verbum

ля́мпа, -ы, мн. -ы, лямп і -аў, ж.

Прыбор для штучнага асвятлення або награвання.

Настольная л.

Газавая л.

Паяльная л.

|| памянш. ля́мпачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ля́мпавы, -ая, -ае.

ля́мчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., што.

Збіваць у лямец, рабіць лямцам.

Л. воўну.

|| зак. зля́мчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

|| звар. ля́мчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца.

ляні́вец, -ні́ўца, мн. -ні́ўцы, -ні́ўцаў, м.

Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна, якая жыве на дрэвах і марудна рухаецца.

ляні́вы, -ая, -ае.

1. Схільны да ляноты, які ўхіляецца ад працы.

Л. хлопец.

2. Вялы, павольны.

Лянівая паходка.

|| наз. ляні́васць, -і, ж.

ляно́к¹ гл. лён.

ляно́к², -нка́, м.

Рыба сямейства ласасёвых.

|| прым. лянко́вы, -ая, -ае.

ляно́та, -ы, ДМ -но́це, ж.

1. Адсутнасць жадання працаваць, рабіць што-н.; стан вяласці, санлівасці.

Навалілася л.

2. у знач. вык., каму з інф. Не хочацца, няма ахвоты.

Л. думаць.

ляп, выкл., у знач. вык. (разм.).

Ужыв. паводле знач. дзеяслова ляпнуць.

Падбег — ды ляп па спіне.

ля́па, -ы, мн. -ы, ляп, ж.

1. Тое, што і пашча.

Л. воўка.

2. перан. Цёмнае паглыбленне ў чым-н.

Пхаць снапы ў ляпу малатарні.

ля́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Утвараць рэзкі стук, шум пры ўдарах, удараць з ляскам.

Л. малатком.

2. Біць, удараць па чым-н. з шумам.

Л. па плячы.

3. што. Кідаць што-н. густое, ліпкае.

Л. гліну ў шчыліны.

4. перан., што. Гаварыць што-н. неабдумана, нетакгоўна.

Ляпае языком абы што.

|| зак. паля́паць, -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач.).

|| аднакр. ля́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. ля́панне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).