Verbum

люфа́, -ы́, ж.

1. Паўднёвая расліна сямейства гарбузовых.

2. Губка з высушанага валакністага плода гэтай расліны.

|| прым. лю́фавы, -ая, -ае і люфо́вы, -ая, -ае.

Люфовая мачалка.

лю́цік, -а і (зб.) -у, мн. -і, -аў, м.

Травяністая расліна з ядавітым сокам і жоўтымі кветкамі.

|| прым. лю́цікавы, -ая, -ае.

Сямейства люцікавых (наз.).

люцэ́рна, -ы, ж.

Кармавая травяністая расліна сямейства бабовых.

|| прым. люцэ́рнавы, -ая, -ае.

люцэ́рнішча, -а, н.

Поле, дзе расла люцэрна.

лю́эс, -у, м. (спец.).

Тое, што і сіфіліс.

|| прым. лю́эсны, -ая, -ае.

ля¹, прыназ. з Р.

Тое, што і каля (у 1 і 2 знач.).

Л. дарогі стаяў збуцвелы крыж.

ля², нескл., н.

Шосты гук музычнай гамы, а таксама нота, што абазначае гэты гук.

лябё́дка¹, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Машына для падымання і перамяшчэння грузу.

|| прым. лябёдачны, -ая, -ае.

Л. канат.

лябё́дка², -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Самка лебедзя.

ляво́ніха, -і, ДМ -нісе, ж.

Беларускі парны народны танец, а таксама музыка да гэтага танца.

Танцуюць імклівую лявоніху.