◎ Пастрэлка балотная ’блакітны несапраўдны, Petasites spurius (Retz.) Rchb.’ (гродз., Кіс.). Да страла (гл.): форма ліста нагадвае наканечнік стралы. Аб прэфіксе pa‑ гл. Борысь, Prefiks., 53.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пуццё ’толк, карысць’ (Ян.), дабро’ (Бяльк.), ’толк, лад’; ’балаўнік’ (Юрч. Фраз. 1), параўн. укр. пуття ’толк, карысць’. Форма зборнага назоўніка ад пуць 2 ’лад, парадак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трэ́цца, тре́цца ‘нерастуе (пра рыбу)’ (гродз., брэсц., гом., ЛА, 1), цярэ́цца ‘тс’ (клім., ЛА, 1). Форма 3‑й ас. адз. л. дзеяслова це́рці(ся) (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
калі́бр, ‑а і ‑у, м.
1. ‑у. Дыяметр канала ствала агнястрэльнай зброі. Зброя розных калібраў. □ Удалося дастаць амаль спраўную супроцьтанкавую гармату, калібр–45. Брыль. // Дыяметр гільзы, кулі або снарада. Гільза дванаццатага калібру. Кулі шаснаццатага калібру.
2. ‑у. Дакладны размер якіх‑н. прадметаў вытворчасці. Калібр цвікоў. Раскласці шрубы па калібрах.
3. ‑у; перан. Памер, велічыня, форма чаго‑н. Палічкі трэцяй шафы займаліся прадуктамі — гарохам, макаронамі, крупамі, — перасыпанымі з магазінных кулькоў у белыя торбочкі рознага калібру. Ракітны.
4. ‑а. Вымяральны інструмент для праверкі размераў, формы вырабаў. Праверыць калібрам.
[Фр. calibre.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
military
[ˈmɪləteri]
1.
adj.
1) вайско́вы
a military uniform — вайско́вая фо́рма
military service — вайско́вая слу́жба
military maneuvers — вайско́выя манэ́ўры
a military bearing — вайско́вая вы́праўка
2) жаўне́рскі, салда́цкі
3) вае́нны
military school — вае́нная вучэ́льня
2.
n. the military
во́йска n., вайско́ўцы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Form
f -, -en
1) фо́рма, вы́гляд, во́браз, абры́сы; мадэ́ль, шабло́н
in ~ von etw. (D) — у вы́глядзе чаго́-н.
der ~ nach — па фо́рме
der ~ wégen — дзе́ля фо́рмы
in ~ sein — быць у фо́рме
2) pl фо́рмы зваро́ту, прысто́йнасці
die bésten ~en háben — мець до́брыя мане́ры
die ~en wáhren [beóbachten] — захо́ўваць пра́вілы прысто́йнасці
der ~(en) wégen — дзе́ля прафо́рмы
in áller ~ — па фо́рме, па ўсі́х пра́вілах
3) грам. фо́рма
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Бла́нка ’жэрдка, якая прымацоўваецца ўпоперак паміж кроквамі’ (палес., Тарнацкі, Studia). Бясспрэчна, дыялектная форма (азванчэнне п > б перад санорным) да пла́нка (гл.), якое запазычана з ням. Planke.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Варо́ннік ’Veronica officinalis’ (Кіс.). Відавочна, сапсаванае слова з ад’ідэацыяй, па народнай этымалогіі, да варо́на ’птушка’, паколькі ўнутраная форма ўзятага з лац. мовы (veronica) слова была незразумелай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вушко́ ’ямка ў печы, збоку, для попелу, гарачага вуголля’ (Шушк., 156). Да ву́ха, памянш. форма для абазначэння дэталі печы на падставе метафары «ўваход у печ — галава».
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Карабе́ц 1 ’караблік’ (Дзмітр.) — другасная форма ад карабель (слядоў карай = прасл. котѣъ у гэтым значэнні не наглядаецца).
◎ Карабе́ц ’карп, Cyprinus carpio’ (Мат.), кантамінацыя карп з папярэднім.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)