мексіканскі дыпламат.Д-рправа (1933). Скончыў Нац.ун-т у Мехіка (1933), вучыўся ў Парыжы (1934—37) і Гаагскай акадэміі міжнар.права (1938). Міністр замежных спраў Мексікі (з 1975). Пасол Мексікі пры ААН (з 1971), з 1977 яе пастаянны прадстаўнік у Камітэце ААН па раззбраенні. З 1985 старшыня Камітэта ААН па раззбраенні. Нобелеўская прэмія міру 1982 (з А.Мюрдаль) за ўклад у справу раззбраення.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАРЭ́ЛІК Іосіф Ісакавіч
(3.12.1921, г. Бабруйск Магілёўскай вобл.),
бел. юрыст. Д-рюрыд.н. (1966). Скончыў Ленінградскі юрыд.ін-т (1944). Працаваў у суд. органах Беларусі, у Мінскім юрыд. ін-це. У 1955—92 (з 1966 праф.) у БДУ. З 1995 жыве ў ЗША Даследаваў праблемы крымін.права, гісторыі права, прававыя аспекты трансплантацыі органаў і тканак.
Тв.:
Ответственность за оставление в опасности по советскому уголовному праву. М, 1960;
Ответственность за поставление в опасность по советскому уголовному праву. Мн., 1964.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
release
[rɪˈli:s]1.
v.t.
1) вызваля́ць; выпушча́ць (з турмы́)
2) адпуска́ць
3) аддава́ць, перадава́ць
I released my right to the property — Я адмо́віўся ад пра́ва на ўла́снасць
4) выдава́ць (кні́гу, кружэ́лку)
2.
n.
1) вызвале́ньне n.
2) адмаўле́ньне ад пра́ва
3) дакумэ́нт аб вызвале́ньні
4) дазво́л -у m.
•
- press release
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
authority
[əˈӨɔrəti]
n., pl. -ties
1) аўтарытэ́т -у m.
2) ула́да, моц f.; упра́ва f.
3) уплы́ў -ву m., зна́чаньне, значэ́ньне n.
4) аўтарытэ́тная крыні́ца інфарма́цыі
5) знаве́ц, зна́ўца m., экспэ́рт -а m.
6) пра́ва, паўнамо́цтва n.
authority to sign — пра́ва по́дпісу
to have authority — мець паўнамо́цтва
•
- the authorities
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прад’яві́ць, ‑яўлю, ‑явіш, ‑явіць; зак., што.
1. Паказаць (які‑н. дакумент, білет) у пацверджанне чаго‑н. [Камандзір коннікаў] здзівіўся з’яўленню ў іх часці пяхотных камандзіраў і таму загадаў прад’явіць дакументы.Машара.
2. Заявіць аб якіх‑н. прэтэнзіях, патрабаваннях у адносінах да каго‑, чаго‑н. [Вярбіцкі:] — Вы.. не мелі права арыштоўваць нас, не прад’явіўшы абвінавачання.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безгало́сы, ‑ая, ‑ае.
1. З дрэнным, слабым голасам. Безгалосы спявак.// Які страціў голас. Безгалосы чалавек.
2.Уст. Які не мае права голасу. [Настаўнік:] — Гласныя ад сялян у земстве, па сутнасці, зусім безгалосыя, там галасоў больш дваранскіх, чым сялянскіх.Галавач.
3. Маўклівы, ненапоўнены гукамі. Ад.. мокрага снегу было непрытульна на вуліцы, сумнай і безгалосай.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увахо́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які прызначаны, служыць для ўваходу. Уваходныя дзверы. □ Грукаючы на крыжавінах, цягнік прайшоў міма ўваходных стрэлак, паступова суцішаючы ход.Мележ.
2. Які дае права на ўваход куды‑н. Уваходны білет.
3. Атрыманы ўстановай (пра дакументы, карэспандэнцыю і пад.); проціл. выходны. //узнач.наз.увахо́дная, ‑ай, ж. Дзелавы дакумент такога тыпу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юрыспрудэ́нцыя
(лац. jurisprudentia = веданне права)
1) сукупнасць навук аб праве; правазнаўства;
2) практычная дзейнасць юрыстаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)