Verbum

паабвіса́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Абвіснуць — пра ўсё, многае.

Галіны вярбы паабвісалі.

паадмярза́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Адмерзнуць — пра многае.

У хлапцоў вушы паадмярзалі.

паджы́лкі, -лак (разм.).

Каленнае сухажылле.

П. трасуцца ў каго-н. (пра стан моцнага страху, спалоху; разм.).

пазажыва́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Зажыць, загаіцца — пра ўсё, многае.

Раны пазажывалі.

пазле́пліваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Зляпіцца — пра ўсё, многае.

Лісты кнігі пазлепліваліся.

мелкаво́дны, -ая, -ае.

Неглыбокі, з нізкім узроўнем вады (пра вадаёмы).

М. канал.

|| наз. мелкаво́днасць, -і, ж.

завадскі́, -а́я, -о́е.

1. Тое, што і заводскі.

2. Племянны, пародзісты (пра свойскіх жывёл).

Завадскія свінні.

зарыка́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Зараўці (пра жывёлу, звычайна карову).

Карова зарыкала.

збро́снець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; зак.

Заплеснець (пра вадкасць).

Вада ў сажалцы зброснела.

вастрано́сы, -ая, -ае.

З вострым вузкім носам (пра жывых істот і прадметы).

В. хлапчук.

Вастраносыя чаравікі.