паглы́біцца

1. (стаць больш глыбокім) sich vertefen, tefer wrden;

2. перан. sich vertefen, sich versnken; indringen* vi (s);

паглы́біцца ў кні́гу sich in ein Buch vertefen [versnken]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кабII часц.:

каб гэ́тага больш не было́! dass es nicht weder vrkommt [passert]!;

каб нам то́лькі паспе́ць зако́нчыць рабо́ту! wenn wir nur die Arbeit benden könnten!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падка́зчык, ‑а, м.

Той, хто падказвае. Саша не звярнула ўвагі на гэтую акалічнасць, бо падказчыка больш не існавала для яе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Не забяспечаны ўсім неабходным. Пасля нядоўгага адпачынку ў партызанскім лагеры паходнае жыццё наша здаецца яшчэ больш няўладжаным. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабуйне́ць, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца больш буйным. Дождж пабуйнеў, і Косця з задавальненнем падстаўляў пад яго то грудзі, то спіну. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напралёт, прысл.

Без перарыву, увесь час. Гаварылі ноч усю напралёт. Танк. [Харытон] ночы напралёт праседжваў над шытвом, усё стараўся больш зарабіць. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаваро́тлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непаваротлівага. Больш за ўсіх ад Гаварушкі даставалася самому Дземідовічу за яго непаваротлівасць, за яго сялянскую марудлівасць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэктара́т, ‑у, М ‑раце, м.

Адна з сучасных форм залежнасці дзяржаў, якая дае магчымасць больш моцным капіталістычным дзяржавам падпарадкоўваць сабе слабейшыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштэмпелява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Паставіць штэмпель. Праштэмпеляваць пісьмо.

2. і без дап. Штэмпеляваць некаторы час. Праштэмпеляваў больш гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачасці́цца, ‑ціцца; зак.

Разм. Стаць больш частым. Спачатку .. шчоўканне чулася з вялікімі інтэрваламі. Потым яно пачасці — лася і раптам прапала. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)