даўжэ́разны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і даўжэзны. Даўжэразны стол, якога раней настаўнік не бачыў у пана падлоўчага, стаяў каля сцяны, прыпёрты да яе шчыльна адным сваім краем. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяду́ня, ‑і, м.
Тое, што і дзядуля. [Жанна:] Дзядуня, мне каб трошачкі чаго з’есці, я адразу б і заснула. Шамякін. — Ой, дзядуня! Вазьмі і мяне з сабою, — папрасілася Надзя. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэкада́нс, ‑у, м.
Кніжн.
1. Заняпад, культурны рэгрэс.
2. Тое, што і дэкадэнцтва. Сатырычныя вершы [Крапівы] былі накіраваны супраць тых, хто спрабаваў перанесці ў нашу паэзію прыёмы паэтыкі дэкадансу. Пшыркоў.
[Фр. décadence.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кабі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Памянш. да кабіна; тое, што і кабіна. Кабінкі многіх грузавікоў і гарматы былі цяпер упрыгожаны вяргінямі і ружамі. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кале́нка, ‑а; мн. каленкі, ‑нак; н.
Тое, што і калена (у 1, 2 знач.). Каленкі дрыжаць. Стаяць на каленках. □ Зусім прыстаў дзед Астап, падгіналіся каленкі ад доўгай дарогі. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́нцік, ‑а, м.
Памянш. да кант 1; тое, што і кант 1 (у 2 знач.). Цяпер уявіце сабе белую, з сінімі канцікамі на рукавах, каўнерыку і кішэнях, сукенку. Пянкрат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каняво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
1. Чалавек, які займаецца конегадоўляй.
2. Тое, што і канавод 1. Цыбулька загадаў выдаць Кітайчонку вінтоўку і абмундзіраванне і прызначыў да сябе каняводам. Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карзі́на, ‑ы, ж.
1. Тое, што і кашолка. З вышак дастала Міхля белую плеценую карзіну. Баранавых.
2. Гандола аэрастата.
3. У баскетболе — сетка на абручы, у якую закідваюць мяч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кулачо́к 1, ‑чка, м.
1. Памянш.-ласк. да кулак 1 (у 1 знач.).
2. Тое, што і кулак 1 (у 3 знач.).
кулачо́к 2, ‑чка, м.
Незаможны, дробны кулак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
купля́цца, ‑яецца; незак.
1. Падлягаць продажу, быць даступным для куплі. [Падарунак] прынёс Сцяпанку тое праўдзівае шчасце, якое не купляецца ні за якія багацці на свеце. Бядуля.
2. Зал. да купляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)