рыба...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «рыба», «рыбны», напрыклад: рыбавяндлярны, рыбазавод, рыбакансервавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санаторна-...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову «санаторны», напрыклад: санаторна-курортны, санаторна-прафілактычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежа...,

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «нядаўна», «толькі што», напрыклад: свежаадбіты, свежаадламаны, свежаўзараны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінта́гма, ‑ы, ж.

У мовазнаўстве — інтанацыйная і рытмічна арганізаваная група слоў (частка выказвання) з адносна закончаным сэнсам.

[Ад грэч. syntagma — нешта аб’яднанае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

срэбра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «срэбра», «сярэбраны», напрыклад: срэбралісты, срэбралюбства, срэбрападобны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стале...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «сталь», «стальны», напрыклад: сталеразлівачны, сталепракатны, сталебетон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...страх, ‑у, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «страхаванне», напрыклад: дзяржстрах, сацстрах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тока...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўказвае на адносіны да электрычнага току, напрыклад: токаразмеркавальнік, токапрыёмнік, токаабмежавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тоўста... (а таксама таўста...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «тоўсты», напрыклад: тоўстагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тупа...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па залачэнню слову тупы (у 2 знач.), напрыклад: тупавугольны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)