заваява́ць eróbern vt; erkämpfen vt; перан erríngen* vt, erwérben* vt, gewínnen* vt;

заваява́ць мір den Fríeden erkämpfen;

заваява́ць сваё пра́ва sein Recht erkämpfen;

заваява́ць свабо́ду (sich) die Fréiheit erkämpfen [erríngen*];

заваява́ць прыз den Preis gewínnen*;

заваява́ць пе́ршае ме́сца den érsten Platz belégen [erríngen*];

заваява́ць даве́р (das) Vertráuen gewínnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

захава́ць (зберагчы) erhálten* vt, áufbewahren vt, verwáhren vt;

захава́ць гро́шы ў ба́нку das Geld auf der Bank háben;

захава́ць пара́дак Órdnung hálten*;

захава́ць мір den Fríeden erhálten*;

захава́ць у па́мяці im Gedächtnis [im Kopf] behálten*;

захава́ць спако́й Rúhe bewáhren;

захава́ць за сабо́й пра́ва sich (D) das Recht vórbehalten* [áusbedingen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

liberty

[ˈlɪbərti]

n., pl. -ties

1) во́ля f.; незале́жнасьць f.

2) пра́ва n., свабо́да f.

liberty of speech (action) — свабо́да сло́ва (дзе́яньня).

3) дазво́л -у m., зго́да f.

4) прывіле́і, правы́ pl.

5) во́льнасьць f., лі́шняя фамілья́рнасьць

•

- at liberty

- take liberties

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

veto

[ˈvi:toʊ]

1.

n., pl. -toes

1) вэ́та, n., indecl.

2) пра́ва вэ́та

2.

v.t.

1) наклада́ць вэ́та

2) не дазваля́ць, не дава́ць зго́ды

His parents vetoed his plan to buy a motorcycle — Яго́ныя бацькі не далі зго́ды купі́ць матацы́кл

•

- veto power

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

dürfen

* vi

1) магчы́, мець пра́ва

man darf — мо́жна, дазво́лена

man darf nicht — не́льга, не дазво́лена

2) перадае дапушчэнне: er dürfte sich geírrt háben ён му́сіць [ма́быць, напэўна] памылі́ўся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

атэста́т

(ням. Attestat, ад лац. attestari = сведчыць)

1) афіцыйны дакумент аб заканчэнні навучальнай установы, прысваенні вучонага звання і інш. (напр. а. сталасці, а. прафесара);

2) дакумент на права атрымання ваеннаслужачым грашовага, харчовага і іншага забеспячэння;

3) дакумент, які пацвярджае пародзістасць свойскай жывёлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жэто́н

(фр. jeton)

1) металічны значок, які паказвае на прыналежнасць да якой-н. арганізацыі або выдаецца на памяць аб якой-н. падзеі;

2) металічны або пластмасавы кружок, які дае права на атрыманне чаго-н., замяняе манету (напр. для аплаты праезду ў метро).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

niepowołany

niepowołan|y

які не мае права; неадпаведны; неналежны; недасведчаны; нявопытны; некампетэнтны;

~y organizator — самазваны арганізатар;

dostać się w ~e ręce — трапіць у неналежныя рукі;

~y krytyk — некампетэнтны крытык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

плюралі́зм

(фр. pluralisme, ад лац. pluralis = множны)

1) філасофскае вучэнне, паводле якога ў аснове свету ляжыць мноства незалежных духоўных сутнасцей (параўн. дуалізм, манізм);

2) прызнанне права на існаванне множнасці метадаў, падыходаў, партый, напрамкаў (напр. п. думак).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

vote

[voʊt]

1.

n.

1) го́лас -у m.

The chairman is elected by a majority of the votes — Старшыня́ выбіра́ецца бальшынёй галасо́ў

2) пра́ва го́ласу

Not everybody has a vote — Ня ўсе́ ма́юць пра́ва го́ласу

3) галасава́ньне n.

4) вы́барчы бюлетэ́нь

to cast a vote — галасава́ць

2.

v.i.

1) галасава́ць

to vote by proxy — галасава́ць паво́дле ўпаўнава́жаньня

2) informal прапанава́ць

I vote that we go — Прапану́ю пайсьці́

3.

v.t.

1) пастанаўля́ць галасава́ньнем

He was voted president — Яго́ абра́лі старшынём

2) прызнава́ць; ацэ́ньваць

The play was voted a failure — П’е́са была́ ацэ́неная няўда́чнай

•

- vote down

- vote in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)