умо́віцца, умоўлюся, умовішся, умовіцца; зак.
Дагаварыцца паміж сабой адносна чаго‑н. Едучы на рыбалку, мы ўмовіліся, што кожны з нас увечары што-небудзь раскажа аб сабе. Гурскі. // Прыйсці да агульнай згоды; заключыць умову, здзелку і пад. [Пажылы мужчына:] — Памяркуйце самі: ці ж правільна робіць бацюшка? Умовіўся з ім малады, наш Юрась, за шлюб чатыры пуды жыта.. Прывезлі жыта, а ён кажа: «Хлеб падзешавеў, трэба шэсць пудоў». Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаро́мха, ‑і, ДМ ‑мсе, ж.
Дрэва ці высокі куст сямейства ружакветных з сабранымі ў гронкі белымі духмянымі кветкамі і чорнымі даўкімі на смак ягадамі. Перад акном у нас расцвітае чаромха. Брыль. // Галінкі гэтай расліны з кветкамі. Букет чаромхі. □ За гэты час чаромха выпіла ваду і пялёсткі асыпаліся. Гроднеў. // зб. Ягады гэтай расліны. Маці цеста тады ўчыніла з вадой, праснакоў нарабіла з чаромхай лясной. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шале́нец, ‑нца, м.
Шалёны чалавек, вар’ят. Толік ад нечаканасці аж сумеўся: што ён надумаў, гэты шаленец? А Юзік, выйшаўшы з варот, стаў, падняў стрэльбу і навёў яе... Куды б, вы думалі? У самы лабок Патрубейкавай хаты, у самае акенца, за якім стаіўся Толік. Вітка. // Пра вельмі безразважнага чалавека. Нас абавязвае эпоха Суняць шаленцаў лютых, Каб жыць і кроіць цёплы бохан Без атамнай атруты. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шост, шаста, М шасце, м.
1. У спорце — спецыяльная бамбукавая ці пластмасавая жэрдка, якая выкарыстоўваецца ў якасці апоры для скачкоў у вышыню.
2. Доўгая тонкая палка ці жэрдка. На беразе нас ужо чакалі чаўны. На іх стаялі хлопцы з вёсламі і шастамі. Няхай. У зямлю быў уваткнут высокі шост, а на ім вісеў вялікі чырвоны сцяг. Гарэцкі.
•••
Шастом галавы (носа) не дастаць гл. дастаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
period
[ˈpɪriəd]
1.
n.
1) час, адці́нак ча́су
He visited us for a short period — Ён гасьці́ў у нас каро́ткі час
2) эпо́ха f. (у геалёгіі)
3) пэры́яд -у m. (і ў спарто́вай гульні́)
4) кро́пка f., пункт -у m.
2.
interj., informal
кане́ц! кро́пка!
The discussion is over, period! — Дыску́сія ско́нчаная, кро́пка!
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
attach
[əˈtætʃ]
1.
v.t.
1) далуча́ць, прымацо́ўваць, прычапля́ць, прывя́зваць
to attach a rope to smth — прывяза́ць вяро́ўку да чаго
2) прыклада́ць (ма́рку)
3) надава́ць, прыпі́сваць
to attach importance to — надава́ць зна́чаньне чаму́
4) наклада́ць а́рышт (на маёмасьць)
2.
v.i.
1) прывя́звацца
2) далуча́цца
He has attached himself to us — Ён прывяза́ўся да нас
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
exactly [ɪgˈzæktli] adv. дакла́дна; менаві́та;
Exactly so! Менавіта так!
♦
not exactly infml
1) не зусі́м так;
This is not exactly what I meant. Я меў на ўвазе некалькі іншае.
2) зусі́м не так;
He wasn’t exactly pleased to see us – in fact he refused to open the door. Ён зусім не быў рады бачыць нас – на справе ён нават адмовіўся адчыніць нам дзверы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бало́на Вялікае, адкрытае роўнае месца пры населеным пункце або ў полі, паляна (Нас.). Тое ж балоніна, балонь (Нас.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
трап Сцежка, дарога; след, кірунак; крок (Нас., Слаўг.). Тое ж троп (Зах. Бел. Др.-Падб., Нас., Сур. Касп.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
успо́лле
1. Зямельная выгода, якая прылягае да поля (Нас., Слаўг.).
2. Плошча, якая прылягае да прадмесця (Нас. АУ).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)