паро́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены — пра ўсё, многае. Там на паляне быў пабудаваны барак для работнікаў фермы, пароблены кашары для жывёлы. Сабаленка.

2. Разм. Запэцканы, замазаны — пра ўсё, многае. Паробленыя ў гразь рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Прыгодны для адліўкі вырабаў у формах (у 6 знач.). Фармавая гліна.

2. Зроблены ў форме (у 6 знач.). Толя з Міхасём таксама выбралі сабе па буханцы фармавога хлеба. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюле́невы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цюленя (у 1 знач.). Цюленевы промысел. // Які здабываюць з цюленя. Цюленевы тлушч. // Зроблены са скуры цюленя. Цюленевыя боты. // у знач. наз. цюле́невыя, ‑ых. Сямейства атрада ластаногіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

accomplished

[əˈkɑ:mplɪʃt]

adj.

1) вы́кананы, зро́блены; зако́нчаны

2) высо́какваліфікава́ны; выда́тны, таленаві́ты, даскана́лы

an accomplished surgeon — выда́тны хіру́рг

3) до́бра вы́хаваны або адукава́ны

an accomplished host — ве́тлівы гаспада́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

concerted

[kənˈsɜ:rtɪd]

adj.

1) узае́мна ўзго́днены, дапасава́ны

2) супо́льна плянава́ны або́ зро́блены; спалу́чаны

a concerted attack — ата́ка спалу́чанымі сі́ламі

3) Mus. падзе́лены на ко́лькі галасо́ў або́ інструмэ́нтаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вярбо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вярбы. Вярбовая кара. // Зроблены з вярбы. Жалейкай вярбовай Дражню жаўрука. Жычка.

2. у знач. наз. вярбо́выя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца вярба, таполя і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

база́льтавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з базальту. У пеннай красе між базальтавых скал Плыве параход. Хведаровіч. // Які мае адносіны да базальту. Базальтавыя крапінкі заіскрыліся рознакаляровымі агеньчыкамі. Шыцік. // Зроблены з базальту. Базальтавы брук. Базальтавая лава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксамі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аксаміту. // Зроблены з аксаміту. Растапыраныя, кароткія і пухлыя белыя .. пальцы выразна выдзяляліся на цёмна-зялёным аксамітавым абрусе. Галавач. Люба была без хусткі, у адной аксамітавай кофтачцы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́лавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карала (у 1 знач.); утвораны з каралаў. Каралавыя паліпы. Каралавы рыф. // Зроблены з каралаў (у 2 знач.). Каралавы бранзалет.

2. Ярка-чырвоны, колеру карала. Каралавыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікраскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены, даследаваны пры дапамозе мікраскопа.

2. Вельмі малы, які можна ўбачыць толькі пад мікраскопам. Мікраскапічныя арганізмы. Мікраскапічныя водарасці.

3. перан. Вельмі маленькі, нязначны па велічыні, памерах. Мікраскапічная дэталь. Мікраскапічная доза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)