перадка́мерны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перадкамеры; які мае ў сваім прыстасаванні перадкамеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазо́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перазаліць і стан паводле знач. дзеясл. перазаліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыферы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Размешчаны на паверхні, аддалены ад цэнтра. Перыферычныя тканкі. Перыферычная нервовая сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пескамёт, ‑а, М ‑мёце, м.

Спец. Цэнтрабежная машына для ўшчыльнення фармовачнай сумесі ў ліцейнай форме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пірано́метр, ‑а, м.

Спец. Прылада для вымярэння інтэнсіўнасці сонечнай радыяцыі, якая падае на гарызантальную паверхню.

[Ад грэч. pýr — агонь, ana — уверх і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладу́ха, ‑і, ДМ ‑дусе, ж.

Спец. Кароткая пладовая галінка, на якой знаходзяцца кветкавыя пупышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плазматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плазмы (у 1 знач.); які з’яўляецца плазмай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласці́начнік, ‑а, м.

Спец. Від грыба, у якога на ніжнім баку шапачкі расходзяцца праменепадобныя пласцінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдзеясло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пры дзеяслове, залежыць ад дзеяслова. Прыдзеяслоўная часціца. Прыдзеяслоўнае кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпы́л, ‑у, м.

Спец. Дробны вугальны або графітны пыл, якім прысыпаюць унутраную паверхню ліцейнай формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)