лой, ло́ю,
Нутраны тлушч (авечы, ялавічны).
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лой, ло́ю,
Нутраны тлушч (авечы, ялавічны).
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́кан, -а,
Кучаравая ці завітая пасма валасоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́каць, ло́кця,
1. Месца згібу рукі, дзе злучаецца плечавая косць з касцямі перадплечча.
2. Старадаўняя мера даўжыні, роўная прыблізна 0,5 м.
Кусаць (сабе) локці — шкадаваць аб чым
Пачуццё локця — пачуццё сяброўства і ўзаемнай падтрымкі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́кшына, -ы,
Выраб з пшанічнай мукі ў выглядзе тонкіх высушаных палосак цеста, а таксама страва, прыгатаваная з такога вырабу.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лом¹, -а,
Металічны завостраны стрыжань, якім разбіваюць, ломяць што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лом², -у,
1. Ломаныя ці прыгодныя толькі для перапрацоўкі (пераважна металічныя) прадметы.
2. Тое, што і ламачча (у 1
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́мка, -і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́мкі, -ая, -ае.
1. Які лёгка ломіцца, крохкі.
2. Няўстойлівы, пераменлівы (пра голас).
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́на, -а,
1. Улонне.
2.
3.
4.
У лона чаго, у
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́пасць, -і,
1. Шырокі плоскі канец чаго
2. Рабочая, плоскай формы частка суднавых колаў, грабных і паветраных вінтоў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)