іскразатрыма́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для затрымання іскраў, якія вылятаюць з дымавых труб і палымнеючых пячэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каверко́т, ‑у, М ‑коце, м.

Сорт шарсцяной або паўшарсцяной тканіны для верхняга адзення. Паліто з каверкоту.

[Ад англ. covertcoat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрмаці́н, ‑у, м.

Штучная скура: тканіна са спецыяльным пакрыццём для абіўкі мэблі, пераплёту кніг і пад.

[Ад грэч. derma, dermatos — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаро́н, ‑рна, м.

Млынавы камень, які служыць для размолу зерня на муку. Верхні жарон. Ніжні жарон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да галошаў, прызначаны для іх вырабу. Галошны цэх. Галошны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́льштучны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гальштука. Гальштучны вузел. // Прызначаны для вырабу гальштукаў. Гальштучная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гардзіны; прызначаны для вырабу гардзін. Гардзінны цюль. Гардзінны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардэро́бны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца гардэробам, прызначаны для гардэробу (у 3 знач.). Гардэробнае аддзяленне. Гардэробная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарніту́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарнітура, прызначаны для вырабу гарнітураў. Гарнітурная мэбля. Гарнітурная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарсэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарсэта, прызначаны для вырабу гарсэтаў. Гарсэтны шнур. Гарсэтная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)