чатырохго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу тэрмінам у чатыры гады.

2. Гадавіна якой‑н. падзеі, што была чатыры гады назад. Адзначыць чатырохгоддзе шлюбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохсотго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у чатырыста год.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося чатырыста год назад. Чатырохсотгоддзе бітвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марнава́нне н. разм.

1. Verschwndung f -; Vergudung f -;

марнава́нне ча́су Zitverschwendung f -, Zitvergeudung f;

2. (пакута) Plge f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гу́лі мн. разм. Belstigung f -, -en, Vergnügen n -s (забавы);

2. Krzweil f -, Zitvertreib m -(e)s (баўленне часу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пажо́ўкнуць gelb wrden; verglben vi (s);

пажо́ўкнуць ад ча́су im Lauf(e) der Zeit verglben;

кры́ху пажо́ўкнуць leicht ngilben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

саракаго́ддзе н.

1. (прамежак часу) verzig Jhre;

2. (гадавіна падзеі) verzigjähriges Jubiläum, der verzigste Jhrestag; der verzigste Gebrtstag (чалавека)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зрэ́дку прысл. mnchmal, biswilen, zuwilen; von Zeit zu Zeit; zitweise, hin und weder, dann und wann (час ад часу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гістары́чны, -ая, -ае.

1. гл. гісторыя.

2. Які рэальна існаваў, не выдуманы.

Г. факт.

3. Які адносіцца да часу, ад якога захаваліся пісьмовыя помнікі (напр., рукапісы); проціл. дагістарычны.

Гістарычная эпоха.

4. Выключна важны, які ўвайшоў у гісторыю.

Гістарычныя рашэнні.

|| наз. гістары́чнасць, -і, ж. (да 1 і 4 знач.).

Г. мастацкага твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абы́¹, злуч.

1. Далучае ўмоўныя і мэтавыя даданыя сказы; ужыв. пераважна з часц. «толькі».

Усё будзе добра, абы толькі на зямлі быў мір.

Ты хочаш прымірыць усіх, абы ціха было.

2. Ужыв. з даданымі сказамі часу; адпавядае злуч. «толькі», «як толькі» (разм.).

Абы вольная хвіліна, то яе ўжо ў хаце няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́бель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Спіс, пералік чаго-н. у пэўным парадку.

2. Ведамасць паспяховасці вучняў.

3. Спецыяльная ведамасць для ўліку рабочага часу ва ўстановах, арганізацыях і пад.

Табель аб рангах — у дарэвалюцыйнай Расіі: суадносіны чыноў ваеннага, грамадзянскага і прыдворнага ведамстваў па рангах, класах.

|| прым. та́бельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)