utter​2 [ˈʌtə] v. fml вымаўля́ць;

utter a cry ускры́кнуць;

He never uttered a word. Ён не сказаў ні слова.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арабі́зм

(ад лац. arabicus = арабскі)

слова або выраз, запазычаныя з арабскай мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гебраі́зм

(ад гр. hebraios = яўрэй)

слова або выраз, запазычаныя са старажытнаяўрэйскай мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

латыні́зм

(ад лац. latinus = лацінскі)

слова або выраз, запазычаныя з лацінскай мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

look up (a word in a dictionary)

паглядзе́ць, пашука́ць (сло́ва ў сло́ўніку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

parenthesis

[pəˈrenӨəsɪs]

n., pl. -ses

1) пабо́чнае сло́ва, пабо́чны сказ

2) кру́глыя ду́жкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дабі́цца сов. (достигнуть цели или результатов) доби́ться; (да чаго) проби́ться (к чему);

д. свайго́ — доби́ться своего́;

не́льга д. да прыла́ўка — нельзя́ доби́ться (проби́ться) к прила́вку;

◊ не д. то́лку — не доби́ться то́лку;

не д. сло́ва — не доби́ться сло́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ня, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Драпежная птушка сямейства ястрабіных, якая жыве на балотах, сырых лугах, крык якой нагадвае слова «піць»; сарыч, канюк.

Плачуць кані над балотам, просяць піць.

2. Назва кнігаўкі ў некаторых мясцовасцях Беларусі (разм.).

Енчыць, як к. на дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіно́нім, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова (або выраз), якое гучаннем і напісаннем адрозніваюцца ад іншага, але супадае або блізкае па знач. з іншым словам (выразам), напр., «смелы» і «адважны»; «апусціць галаву» і «панурыць галаву».

|| прым. сінанімі́чны, -ая, -ае.

С. рад назоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агрыза́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Звычайна пра сабаку: злосна бурчаць ці брахаць, пагражаючы ўкусіць таго, хто закрануў.

2. перан. Груба, са злосцю адказваць на заўвагі (разм.).

На кожнае слова агрызаецца, не дае гаварыць.

|| аднакр. агрызну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)