Verbum

лі́хтар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Грузавое несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці мясцовых перавозак.

|| прым. лі́хтарны, -ая, -ае.

ліхта́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Асвятляльны прыбор у выглядзе шклянога футарала.

Вулічны л.

Электрычны л.

2. Шкляны праём у даху, а таксама зашклёны выступ у будынку.

3. Сіняк, кровападцёк пад вокам (разм.).

|| памянш. ліхта́рык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. ліхта́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

ліхта́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Той, хто наглядае за дзейнасцю і спраўнасцю ліхтароў (у 1 знач.).

|| ж. ліхта́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

ліхту́га, -і, ДМ -ту́зе, ж. (разм.).

Няшчаснае здарэнне, вялікая бяда.

ліце́йны гл. ліць².

ліце́йня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Майстэрня, цэх, дзе адліваюць металічныя вырабы.

ліце́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы — спецыяліст па ліцейнай справе.

|| прым. ліце́йшчыцкі, -ая, -ае.

лі́цер, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Дакумент на права бясплатнага або льготнага праезду па чыгунцы ці іншых шляхах зносін (звычайна мае спецыяльнае літарнае абазначэнне).

|| прым. лі́церны, -ая, -ае.

Л. білет.

лі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., лье́цца і ліе́цца; ліўся, ліла́ся, -ло́ся; ліся; незак.

1. Цячы струменем.

Вада льецца з крана.

2. перан. Распаўсюджвацца ў паветры (пра святло, пах і пад.).

3. перан. Лёгка і свабодна цячы (пра мову, гутарку і пад.); плаўна разносіцца, раздавацца (пра гукі і пад.).

Льецца гаворка.

Лілася песня.

ліццё, -я́, н.

1. гл. ліць².

2. зб. Літыя металічныя вырабы.

Чыгуннае л.