Verbum

фільтр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор або рэчыва для ачысткі вадкасцей, газаў.

2. Прыбор, які затрымлівае праходжанне некаторых прамянёў, гукаў, электрамагнітных хваль (спец.).

Акустычны ф.

|| прым. фі́льтравы, -ая, -ае.

фіста́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Паўднёвае пладовае дрэва сямейства сумахавых з перыстымі лістамі, а таксама ядомы плод гэтага дрэва.

|| прым. фіста́шкавы, -ая, -ае.

Ф. колер.

Ф. гай.

фо́куснік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Артыст, які паказвае фокусы² (у 1 знач.).

2. перан. Чалавек, здольны да хітрыкаў, махлярства.

|| ж. фо́кусніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. фо́кусніцкі, -ая, -ае.

фрахт, -у, М -хце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Плата за перавозку грузаў водным шляхам.

2. Грузы, якія перавозяцца на зафрахтаваным судне, а таксама такая перавозка.

|| прым. фрахто́вы, -ая, -ае.

фрахтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Наймаць судна для перавозкі грузаў.

|| зак. зафрахтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. фрахто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. фрахто́вачны, -ая, -ае.

фрэга́т¹, -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Ваеннае паруснае трохмачтавае судна.

2. У флоце некаторых краін: ваенны карабель для вартаўнічай службы супрацьлодачнай і супрацьракетнай абароны.

|| прым. фрэга́тны, -ая, -ае.

хлебасо́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Гасцінны чалавек, які ветліва сустракае і частуе гасцей.

Ён быў вялікі х.

|| ж. хлебасо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. хлебасо́льскі, -ая, -ае.

чацвяры́к, -верыка́, мн. -верыкі́, -верыко́ў, м.

1. Старая мера аб’ёму сыпкіх цел; адна восьмая частка чвэрці.

Ч. пшаніцы.

2. Чатыры кані ў адной запрэжцы.

Ехаць на чацверыку.

|| прым. чацверыко́вы, -ая, -ае.

чума́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (уст.).

Возчык і гандляр ва Украіне і на поўдні Расіі, які перавозіў на валах соль, рыбу і іншыя тавары.

|| прым. чума́цкі, -ая, -ае.

Ч. абоз.

шалфе́й, -ю, м.

Травяністая расліна сямейства губакветных з пахучымі кветкамі, адзін з відаў якой выкарыстоўваецца ў медыцыне для лекавых настояў, а таксама сам настой.

Паласкаць горла шалфеем.

|| прым. шалфе́йны, -ая, -ае.