Verbum

надры́ў, -ры́ву, м.

1. гл. надарваць.

2. Надарванае месца.

Вяроўка з надрывам.

3. перан. Празмернае фізічнае напружанне.

З надрывам працуе рухавік.

4. перан. Узбуджанасць, хваравітасць у праяўленні пачуццяў.

Гаварыць з надрывам.

надры́ўны, -ая, -ае.

Рэзкі, хваравіта напружаны, з надрывам (у 3 знач.).

Н. голас.

надрэ́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. надрэзаць.

2. Надрэзанае месца.

Н. на дрэве.

надрэ́заць, -рэ́жу, -рэ́жаш, -рэ́жа; -рэ́ж; -рэ́заны; зак., што.

Разрэзаць крыху, не да канца.

Н. край дошкі.

|| незак. надраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і надрэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надрэ́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

надста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., што.

Дабаўляючы, зрабіць больш высокім, доўгім.

Н. рукавы.

|| незак. надстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. надста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.

надсячы́ і надсе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; надсе́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак., што.

Рассячы трохі, не да канца.

Н. палена.

|| незак. надсяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. надсяка́нне, -я, н.

на́дта, прысл.

1. У вялікай ступені, вельмі.

Н. стаміцца.

Н. моцны мароз.

2. у знач. вык. Звыш меры, празмерна.

Гэта ўжо н.

◊

Не надта (што) (разм.) — не вельмі, так сабе.

надтрэ́снуты, -ая, -ае.

1. 3 невялікай трэшчынай.

Надтрэснутая шклянка.

2. перан. Які хрыпіць (пра голас, гукі).

Н. голас.

наду́маны, -ая, -ае.

Штучны, пазбаўлены дастатковых падстаў.

Н. сюжэт.

|| наз. наду́манасць, -і, ж.

наду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Вырашыць зрабіць што-н.

Надумаліся паехаць на Нарач.

2. Многа падумаць.

Як надумаешся, дык заснуць не можаш ноччу.