Verbum

транспланта́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Перасадка і прыжыўленне тканак або органаў на другое месца ці ў другі арганізм.

2. Тое, што і прышчэпліванне.

[Ад лац. transplantare — перасаджваць.]

тро́шачкі, прысл.

Разм. Тое, што і трошкі. — Я трошачкі пасяджу, таварыш камісар. А потым я даганю вас, — не расплюшчваючы вачэй, шаптаў баец. Шамякін.

труска́лкі, ‑лак; адз. трускалка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Тое, што і клубніцы. У садку ж пад праменнаю ласкаю Наліваюцца, спеюць трускалкі. Чарнушэвіч.

тэрмі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэрміту ​¹, звязаны з выкарыстаннем яго. Тэрмітная з варка.

•••

Тэрмітная сумесь — тое, што і тэрміт ​¹.

уляжа́цца, ‑жыцца; зак.

Тое, што і улежацца. Стог у Кастуся атрымаўся даволі нязграбны, нейкі аднабокі, з нахіленай дзюбкай-вяршком. — Сена не ўляжалася... Гаўрылкін.

уначы́, прысл.

Тое, што і уночы. Уначы чуліся нейкія гукі, тупат, нібы грукат, але змораныя людзі нічога не чулі і праспалі спакойна. Маўр.

уро́скід, прысл.

Тое, што і уроскідку. На правадах, што без журботы, Вятроў чакаючы, звіняць, Бы на лінейках роўных ноты, Уроскід ластаўкі сядзяць. Ляпёшкін.

фарма́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец.

1. Тое, што і афікс.

2. Частка слова (прыстаўка, суфікс, інфікс), якая служыць для словаўтварэння і словазмянення.

[Ад лац. formans, formantis — які ўтварае, фарміруе.]

фасфары́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае ў сваім складзе фосфар. Фасфарысты чыгун.

2. Тое, што і фасфарычны. Фасфарыстыя хвалі шуршаць за кармой. Звонак.

флаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Спец.

1. што і без дап. Падвяргаць флатацыі (руду, карысныя выкапні).

2. без дап. Тое, што і флаціравацца.