Verbum

паро́днасць, ‑і, ж.

1. Тое, што і пародзістасць. Пароднасць жывёлы.

2. Наяўнасць якасцей высокага гатунку (у раслін). Добры па пароднасці пасадачны матэрыял бульбы.

пасяду́шкі, ‑шак; адз. няма.

Абл. Тое, што і пасядзенкі. Кастусь звадзіў нават свайго новага знаёмага на пасядушкі з песнямі і на гулянку. Караткевіч.

патармашы́ць, ‑машу, ‑мошыш, ‑мошыць; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і патармасіць. Зіна яшчэ раз патармашыла адной рукой клунак, выняла.. фарфоравы кубачак. Кулакоўскі.

невычэ́рпны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і невычарпальны. «Чорнае балота» стане невычэрпнай крыніцай даходу. Грамовіч. Слова! Яно неабсяжнае, як сусвет, невычэрпнае, як акіян. Юрэвіч.

незапо́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і незапамятны. Самой ракі не відаць, у незапомныя часы яна адступіла ад лесу на добры кіламетр. Шамякін.

нудлі́васць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць нудлівага.

2. Тое, што і нуда (у 1 знач.). Жыццё насміхаецца з кволых, Не любіць нудлівасці, слёз. Прануза.

перадары́ць, ‑дару, ‑дорыш, ‑дорыць; зак., каго-што і чаго.

1. Падарыць паступова ўсё, многае.

2. Падарыць ізноў тое, што было падорана. Перадарыць падарунак.

перакана́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і пераканаўчы. Нешматлікія, скупыя дэталі ствараюць пераканальны вобраз, у якім нявольнік уласнасці і чалавек жывуць побач. Кучар.

перапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. перапрацоўваць — перапрацаваць (у 1, 2 знач.).

2. Тое, што перапрацавана.

першапрахо́дзец, ‑дца, м.

Тое, што і першапраходчык. Прыемна і радасна ведаць, што на нашу долю выпаў высокі гонар быць першапраходцамі камуністычнай цывілізацыі. Машэраў.