Verbum

прало́міна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і пралом (у 2 знач.). Узяўшы цяжкі жалезны лом, .. [Сілівон] зрабіў ім некалькі праломін у старым днішчы. Лынькоў.

прамча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Тое, што і прамчацца (у 1 знач.). Праедзе грузавік, даверху нагружаны бульбай, прамчыць матацыкл. І наступае цішыня... Навуменка.

пакаўны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і пакоўны. Недалёка ад Барак у чыстым полі адзінока стаялі пакаўное панскае гумно і старая хата. С. Александровіч.

параскі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і параскідаць. [Вецер:] Магу я стрэхі параскідваць з хат, пяском засыпаць вашы ўсе абшары. Дубоўка.

накалі́ць, ‑калю, ‑каліш, ‑каліць; зак., каго-што.

1. Тое, што і напаліць (у 2 знач.).

2. перан. Разм. Давесці да напружанага, узбуджанага стану.

налічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. налічыць (у 3, 4 знач.).

2. Налічаная сума. Налічэнне за водпуск.

3. Тое, што і налік.

нама́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. намазаць (у 1, 5 знач.).

2. Спец. Тое, што намазана на чым‑н.

натрусі́цца, ‑трусіцца; зак.

Разм. Насыпацца, высыпацца пры трасенні, вытрасанні. Анюта перадала Мікульскаму абярэмак [сена], сабрала з долу тое, што падаткнула яму пад руку. Місько.

нату́жны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і натужлівы. — Мне так добра, — гаварыў ён натужным, ціхім голасам. Навуменка. Экскаватар з натужным гулам угрызаўся ўглыб. Марціновіч.

начо́рна, прысл.

1. Разм. Тое, што і начарна.

2. У чорны колер. Алесь быў у вялізных ботах і палатняных портках, пафарбаваных начорна. Чорны.