абракада́бра

(п.-лац. abracadabra, ад гр. abrakos = абазначэнне бажаства + ст.-яўр. dabar = слова)

1) магічная формула, таямнічае слова, якому прыпісваецца цудадзейная сіла;

2) перан. бяссэнсавы, незразумелы набор слоў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

скажа́ць несов. искажа́ть, извраща́ть;

ён знаро́к ~жа́е мае́ сло́вы — он специа́льно искажа́ет (извраща́ет) мои́ слова́; см. сказі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успо́мніць сов. (восстановить в памяти) вспо́мнить, припо́мнить;

~ні (~ніш, ~ніце) маё сло́ва! — попо́мни (попо́мнишь, попо́мните) моё сло́во!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Post vinum verba, post imbrem nascitur herba

Пасля віна ‒ слова, пасля дажджу ‒ трава.

После вина ‒ слова, после дождя ‒ трава.

Гл.: Ebrietas et...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

лагагры́ф

(ад гр. logos = слова + griphos = загадка)

род шарады, для разгадвання якой трэба адшукаць загаданае слова і ўтварыць ад яго новыя словы шляхам перастаноўкі або выкідвання асобных складоў ці літар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АМАФО́НЫ

[ад гама... + ...фон(ы)],

словы, аднолькавыя паводле гучання, але розныя па напісанні і значэнні. Параўн.: «грыб — грып», «род — рот», «везці — весці», «код — кот». Амафанія — звычайна вынік супадзення ў гучанні асобных формаў слова.

т. 1, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

syllable

[ˈsɪləbəl]

1.

n. Gram.

1) склад -у m.

2) гук -у m., сло́ва n.

He never uttered a syllable — Ён не сказа́ў ні сло́ва

2.

v.t.

вымаўля́ць па складо́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cumbersome [ˈkʌmbəsəm] adj.

1. грува́сткі, гру́зны, вялі́кі

2. мару́дны і цяжкі́

3. до́ўгі, ця́жкі (пра слова, выраз і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obsolete [ˈɒbsəli:t] adj. устарэ́лы, састарэ́лы, які́ больш не ўжыва́ецца;

an obsolete word устарэ́лае сло́ва;

become obsolete выхо́дзіць з ужы́тку/ужыва́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tongue-twister [ˈtʌŋˌtwɪstə] n. скорагаво́рка; ця́жкае для вымаўле́ння сло́ва;

I can’t repeat this tongue-twister. Язык зломіш, вымаўляючы гэты сказ.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)