эксклюзі́ўны

(англ. exclusive = выключны)

выключны, прадастаўлены толькі для пэўнай арганізацыі або асобы, напр. права на вытворчасць чаго-н. або на распаўсюджанне інфармацыйных матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pierwszeństwo

н.

1. першынство;

dać komu pierwszeństwo — саступіць каму першынство;

2. перавага; прыярытэт;

pierwszeństwo przejazdu — пераважнае права праезду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cesja

ж. юр. перадача права;

cesja na rzecz kogo — перадача правоў на карысць каго;

cesja terytorium — перадача тэрыторыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

міжнаро́дны internationál;

міжнаро́дныя су́вязі internationále Bezíehungen;

міжнаро́дны агля́д internationále Úmschau;

міжнаро́днае пра́ва Völkerrecht n -(e)s, internationáles Recht;

міжнаро́днае аге́нцтва па а́тамнай эне́ргіі (скар МАГАTЭ) Internationále ÁtomenergieAgentúr (скар IAEA)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нада́ць

1. (выгляд, форму і г. д.) verléihen* vt, gében* vt;

нада́ць значэ́нне Bedéutung béimessen*;

нада́ць сі́лу Kraft verléihen*;

2. (званне, права і г. д.) verléihen* vt, zúerkennen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

юрыды́чны

(лац. juridicus = судовы)

1) звязаны з прававымі нормамі і іх практычным прымяненнем (напр. ю-ая дапамога);

2) звязаны з вывучэннем права (напр. ю-ая адукацыя);

3) які мае адносіны да арганізацыі работы ў галіне права (напр. ю-ая кансультацыя, ю-ыя органы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

«БРЫ́ТЫШ БРО́ДКАСТЫНГ КАРПАРЭ́ЙШЭН»

(British Broadcasting Corporation; Бі-Бі-Сі),

брытанская радыёвяшчальная карпарацыя. Засн. ў 1927 у Лондане; пад кантролем урада. Мае манапольнае права на радыёперадачы, з 1936 ажыццяўляе і тэлеперадачы. Займаецца выдавецкай дзейнасцю.

т. 3, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

reserve​2 [rɪˈzɜ:v] v.

1. (for) рэзервава́ць; брані́раваць; зака́зваць за́гадзя;

I’d like to reserve a table for two. Я хачу заказаць столік на дваіх.

2. адклада́ць, запа́сіць, пакіда́ць

3. : reserve judgement адкла́дваць рашэнне

4. : reserve the right захо́ўваць пра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

захава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. Аберагаючы, не даць каму-, чаму-н. прапасці, загінуць, зберагчы цэлым.

З. дзяржаўную маёмасць.

З. здароўе.

З. прадукты ад цвілі.

З. успаміны (перан.: не забыць).

2. што. Пакінуць у сіле, у дзеянні.

З. за сабой права.

З. добрыя звычкі.

3. што. Не парушыць чаго-н.

З. умовы дагавору.

З. знешні спакой.

4. каго-што. Пакласці, размясціць так, каб не маглі знайсці (разм.).

Кнігу так захаваў, што я не знайшоў.

|| незак. захо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. захава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэрагаты́ва

(лац. praerogativa)

выключнае права, якое належыць пэўнаму дзяржаўнаму органу або адказнай асобе (напр. п. ўлады, п. прэзідэнта).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)