прутко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да прута;
2.
3. Які мае адносіны да прутка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прутко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да прута;
2.
3. Які мае адносіны да прутка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раме́нны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рысі́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рысі, належыць ёй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачы́н, ‑у,
1.
2. Пачатак песні, казкі, быліны, які характарызуецца своеасаблівым складам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́лены, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дашча́ны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мача́льны 1, ‑ая, ‑ае.
мача́льны 2, ‑ая, ‑ае.
1. Які вырабляецца пры дапамозе мачання (у 2 знач.).
2. Які служыць для выпуску такіх вырабаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
новаспе́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Нядаўна створаны, арганізаваны,
2. Які нядаўна атрымаў якую‑н. пасаду, званне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самшы́тавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да самшыта.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скрыпнёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да скрыпню.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)