шлю́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шлюза (у 1 знач.). Шлюзавыя вароты.

шлюзавы́, ‑а́я, ‑о́е.

Які мае адносіны да шлюза; аснашчаны шлюзамі. Шлюзавая камера. // Які звязаны з эксплуатацыяй шлюза, абслугоўваннем шлюза. Шлюзавая брыгада. Шлюзавы рабочы.

•••

Шлюзавая лесвіца — група шлюзаў, размешчаных на адным схіле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

auxiliary

[ɔgˈzɪliəri]

1.

adj.

1) дапамо́жны

auxiliary verb — дапамо́жны дзеясло́ў

auxiliary troops — дапамо́жныя во́йскі

2) дадатко́вы; запасны́

an auxiliary lighting system — запасна́я сыстэ́ма асьвятле́ньня

2.

n.

1) памага́ты -ага m., памо́чнік -а m., памо́чніца f.

2) Gram. дапамо́жны дзеясло́ў

3) дапамо́жная гру́па

a women’s auxiliary — дапамо́жная жано́цкая гру́па

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Aktiv

I Áktiv

n -s грам. незале́жны стан

II Aktív

n -s, -e i -s актыў, гру́па актыві́стаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карбані́лавы

(ад лац. carbo, -onis = вугаль)

які належыць да вугляроду;

к-ая група — двухвалентная група, якая складаецца з аднаго атама вугляроду і аднаго атама кіслароду і з’яўляецца састаўной часткай альдэгідаў і кетонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

«Дружба» (спец. партыз. група НКДБ БССР) 3/538; 4/286

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мазырская група РСДРП 3/539, гл. Мазырская арганізацыя РСДРП(б)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Уперад» (антыпартыйная група) 1/103; 6/99, 619; 7/185

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чэрыкаўская ваенна-аператыўная група 6/496; 8/231, 239, 240

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

акрадэрматы́т

(ад акра- + дэрматыт)

група хвароб з выключным або пераважным пашкоджаннем скуры канечнасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аперо́н

(ад лац. operare = працаваць)

група генаў, якія вызначаюць сінтэз функцыянальна звязаных ферментаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)