анагалі́ннасць

(ад ана- + гр. halinos = салёны)

узрастанне салёнасці марской вады ад дна да паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бо́йлер

(англ. boiler)

апарат для падагравання вады парай, якая праходзіць па трубах унутры рэзервуара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідраакумуля́цыя

(ад гідра + акумуляцыя)

назапашванне гідраэнергіі шляхам стварэння запасаў вады ў вадасховішчах верхняга б’ефа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрато́рф

(ад гідра- + торф)

торф, здабыты размываннем яго залежаў струменем вады пад высокім ціскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідратра́нспарт

(ад гідра- + транспарт)

перамяшчэнне па трубаправодзе сыпкіх і раздробненых цел сілай цякучай вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідратурбі́на

(ад гідра- + турбіна)

турбіна, якая прыводзіцца ў рух сілай патоку вады; вадзяная турбіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезатэрмі́я

(ад меза- + -тэрмія)

павышэнне тэмпературы вады ў вадаёме на глыбіні 0,5—1,5 м.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плейсто́н

(ад гр. plein = плысці на судне)

сукупнасць арганізмаў, якія жывуць на паверхні вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вагаві́ла ’вага ў студні з жураўлём’ (ДАБМ, 809). Параўн. вага ’ўмацаваная на сасе перакладзіна, якая служыць для даставання вады са студні’ (Юрч.). Да вагаваць ’карыстацца рычагом’, вагаваць > вагавіла на ўзор тачыць > тачыла.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Налой ’наезджаная санная дарога’ (свісл., Шатал.). Аналагічна да набой ’тс’ ад набіць ’наездзіць’ павінна ўтварацца налой ад ліць, параўн. рус. налой ’верхні слой вады’, аднак застаецца не зусім ясней матывацыя (’як палітая’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)