акселеро́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння паскарэнняў (перагрузак) у транспартных машынах, лятальных апаратах і пад.

[Ад лац. accelero — паскараю і грэч. metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксідава́ны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае цёмную, нержавеючую паверхню ў выніку аксідавання. Аксідаваныя гаплікі і гафтачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апарня́, ‑і, ж.

Спец. Памяшканне, у якім што‑н. параць з мэтай ачышчэння, размякчэння і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апафе́ма, ‑ы, ж.

Спец. Перпендыкуляр, які апушчаны з цэнтра правільнага многавугольніка на адну з яго старон.

[Ад грэч. apotithēmi — адкладваю ўбок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрасо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Праверка ціскам трываласці і непранікальнасці труб у месцах зваркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абястлу́сціць, ‑тлушчу, ‑тлусціш, ‑тлусціць; зак., што.

Спец. Выдаліць тлушч, тлушчавыя рэчывы. Абястлусціць знятую скуру. Абястлусціць гліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясто́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Спец. Пазбавіць току, спыніць падачу току куды‑н. Абясточыць праводку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абката́цца, ‑аецца; зак.

1. Зрабіцца роўным, гладкім; утрамбавацца ад язды. Дарога абкаталася.

2. Спец. Прайсці абкатку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнасе́ніць, ‑ніць; зак., што.

Спец. Кінуць насенне ў зямлю (пра расліны). Лісцёвыя пароды абнасенілі ўчастак лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсарбі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Спец. Паглынуць (паглынаць), усмактаць (усмоктваць).

[Лац. absorbere.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)