фуго́ўка ж., спец.

1. (действие) фуго́вка, фугова́ние ср.;

2. (инструмент) фуго́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шклава́цца спец.

1. сов. и несов. стеклова́ться;

2. несов., страд. стеклова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шліхтава́нне I ср., спец. шлихтова́ние, шлихто́вка ж.

шліхтава́нне II ср. штабели́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шліхтава́цца I несов., страд., спец. шлихтова́ться

шліхтава́цца II несов., страд. штабели́роваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

электраліты́чны спец. электролити́ческий;

~ная ва́нна — электролити́ческая ва́нна;

~ная медзь — электролити́ческая медь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Папяровы скрутак з чым-н.

Завінуць рэчы ў п.

2. Папяровы, поліэтыленавы і пад. мяшочак для прадуктаў.

3. Канверт з пісьмом афіцыйнага прызначэння.

Сакрэтны п.

4. У некаторых спалучэннях: камплект дакументаў, афіцыйных папер.

П. ідэй.

П. акцый (доля акцыянера ў акцыянерным таварыстве; спец.).

5. Штабель, стос грузаў, змешчаных на паддон (спец.).

Цэгла ў пакетах.

○

Індывідуальны (перавязачны) пакет — спецыяльна ўпакаваная гатовая павязка для накладання на рану пры аказанні першай медыцынскай дапамогі.

|| памянш. паке́цік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. паке́тны, -ая, -ае (да 1—3 і 5 знач.).

Пакетныя перавозкі грузаў (на паддонах; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

факту́рны ​1, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да фактуры ​1 (у 2 знач.). Фактурны жывапіс карціны.

2. Які мае ярка выражаную фактуру ​1 (у 1 знач.). Фактурная афарбоўка фанеры.

факту́рны ​2, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца фактурай ​2. Фактурная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захва́т, ‑у, М ‑хваце, м.

Спец. Прастора, адлегласць, якая захопліваецца чым‑н. Шырыня захвату. Захват касы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацюкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Спец. Звязаць у цюк (цюкі); спакаваць. Зацюкаваць сена. Зацюкаваць салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зейгерава́нне, ‑я, н.

Спец. Спосаб раздзялення цвёрдых сплаваў на састаўныя часткі, заснаваны на рознасці тэмператур плаўлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)