Verbum

лёх, -у, мн. -і, м. і лёха, -і, ДМ лёсе, мн. -і, -аў, ж. (разм.).

1. Падземны ход.

Глыбокая л.

2. Склеп, падзямелле.

Пад палацам знайшлі каменную лёху.

лжы́васць гл. ілжывы.

лжы́вы гл. ілжывы.

лжэ... гл. ілжэ...

лжэвучэ́нне гл. ілжэвучэнне.

лжэсве́дка гл. ілжэсведка.

лжэсве́дчанне гл. ілжэсведчанне.

лібера́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыхільнік лібералізму (у 1 знач.).

2. Член ліберальнай партыі.

3. Чалавек, які свабодна мысліць, вальнадумец.

4. Паблажлівы, памяркоўны чалавек.

|| ж. лібера́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак (да 1 і 3 знач.).

лібералі́зм, -у, м.

1. Ідэалагічная і палітычная плынь, якая аб’ядноўвае прыхільнікаў дэмакратычных свабод і свабоды прадпрымальніцтва.

Прынцыпы лібералізму.

2. Вальнадумства.

Крытыкаваць юначы л.

3. Паблажлівасць, памяркоўнасць, патуранне.

Л. у ацэнцы ведаў.

Л. да ворага.

|| прым. лібералі́сцкі, -ая, -ае.

лібера́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Быць залішне памяркоўным, паблажлівым у адносінах да каго-н.; патураць.

Няма чаго л. з гультаямі.