Verbum

нагарэ́знічаць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Насваволіць, напракудзіць.

нагарэ́лы, -ая, -ае.

На якім утварыўся нагар.

Н. кнот.

нагарэ́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Даць нагар.

Кнот нагарэў за вечар.

2. безас., чаго. Расходавацца ў нейкай колькасці (пра паліва, электрычную энергію; разм.).

Нагарэла многа электрычнасці.

|| незак. нагара́ць, -а́е і нага́рваць, -ае.

нагарэ́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; безас.; зак., каму (разм.).

Быць пакараным, атрымаць спагнанне за што-н.

Яму моцна нагарэла.

нагаспада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак. (разм.).

Кіруючы гаспадаркай, дасягнуць чаго-н.

Без добрай зямлі не нагаспадарыш.

нагасці́цца, -гашчу́ся, -го́сцішся, -го́сціцца; зак. (разм.).

Уволю, многа пагасціць.

Нагасціўся, пара і дадому ехаць.

нагатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., чаго.

1. Назапасіць нейкую колькасць чаго-н.

Н. дроў на зіму.

Н. сена

2. Згатаваць, зварыць у нейкай колькасці.

Н. бульбы.

3. Накіпяціць у нейкай колькасці.

Н. вару.

|| незак. нагато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

нагаці́ць, -гачу́, -га́ціш, -га́ціць; -га́чаны; зак., што.

Пакрыць грэбляй што-н.

Н. сто метраў балоцістай дарогі.

|| незак. нага́чваць, -аю, -аеш, -ае.

нагбо́м, прысл. (разм.).

У выразе: піць нагбом — піць з вялікай пасудзіны, нахіліўшы яе.

нагіна́цца гл. нагнуцца.