My sister was a partner in my sorrow — Мая сястра́ падзяля́ла маё го́ра
2)
а) кампаньён, супо́льнік -а m., супо́льніца f. (у фі́рме ці кампа́ніі)
б) напа́рнік -а m., напа́рніца f. (у спра́ве)
3) партнэ́р -а m., партнэ́рка f. (у та́нцы, гульні́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
goal
[goʊl]
n.
1) мэ́та f., наме́р -у m., паста́ўленая зада́ча
goal of his life — мэ́та яго́нага жыцьця́
2) мяжа́, цэль f. (стральбы́)
3) фі́ніш -у m. (у спо́рце)
4) гол -а m. (у гульні́)
5) бра́мнік -а, варата́р -а́m. (у спо́рце)
6) бра́ма, бра́мка f., варо́ты pl.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рэ́верс
(англ. reverse, ад лац. reversus = адваротны)
1) прыстасаванне, пры дапамозе якога можна мяняць напрамак руху машыны ў процілеглы бок;
2) адваротны бок манеты, медаля (параўн.аверс);
3) пісьмовае абавязацельства, якое гарантуе што-н.;
4) удар над галавой злева пры гульні ў тэніс.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Schach
n -s
1) ша́хматы
2) шах (у гульні); ~ spíelen
гуля́ць у ша́хматы
~ und matt! — шах і мат!
dem König ~ bíeten* — аб’яві́ць шах каралр
j-n in [im] ~ hálten* — трыма́ць каго́-н. пад пастая́ннай пагро́зай [у стра́ху]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Olýmpia-, olýmpisch
алімпі́йскі
die Olýmpischen Spíele — алімпі́йскія гу́льні
Olýmpiasieger — m –s, - алімпі́йскі чэмпіён
Olýmpiadorf n -(e)s, -dörfer, Olýmpisches Dorf — n алімпі́йская вёска
Olýmpiagold — n -(e)s алімпі́йскі залаты́ меда́ль
◊ olýmpische Rúhe — алімпі́йскі спако́й
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pretend[prɪˈtend]v.
1. прыкі́двацца, рабі́ць вы́гляд;
We’re not really sisters;
we were just pretending. На самай справе мы не сёстры; мы толькі рабілі выгляд.
2. (звыч. пра дзяцей) гуля́ць; уяўля́ць сябе́ кім-н. (у гульні);
Let’s pretend to be astronauts. Давайце гуляць у касманаўтаў.
3. прэтэндава́ць (звыч. у адм. і пыт. ск.);
The picture does not pretend to be a great work of art. Карціна не прэтэндуе называцца шэдэўрам.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
score1[skɔ:]n.
1. лік; лік ачко́ў (у гульні);
keep the score ве́сці лік;
make a score of 50 points набра́ць 50 ба́лаў
2. ме́тка, зару́бка, рубе́ц
3. два дзяся́ткі;
two score and ten пяцьдзяся́т;
scores of people шмат людзе́й
4.mus. партыту́ра
♦
on more scores than one па шматлі́кіх прычы́нах;
on this score на гэ́ты конт, у гэ́тых адно́сінах;
play/settle old scores зво́дзіць стары́я раху́нкі; раскві́твацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Жу́жалкі ’частка кумпяка (бядра)’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. жужулачкі, журжа1 ’назвы цацак, што робяцца з касцей парасячай ці авечай нагі’. Параўн. рус.дыял.раст.журжелка ’цацка з косці’, ’бабка (для гульні)’, ’доўгая, худая нага’, кур.жижки ’калені’ (націск?). Жу‑, як і ў іншых згаданых словах, можа ўзыходзіць да і.-е.*geu‑ ’згінаць, скручваць’ (> *žu‑), прадстаўленага, напр., у літ.gur̃nas ’шчыкалатка; пятка; костка, што тарчыць’, лат.gùrns ’сцягно, кумпяк, костка сцягна, кумпяка’, хец.ku‑u‑tar (kuttar) ’верхняя частка пляча’, ісл.kjũka ’частка пальца’. Другое ж можа быць ці рэфлексам старога пашырэння ‑g‑, як у названай ісл. форме, ці паўтарэннем, ‑l‑ стары суфіксальны элемент, ‑ьk‑ новы суфікс. Покарны, 1, 393–398; Фрэнкель, 178–179.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Понт ’бачнасць (памылковая)’ (Мат. Гом.), панто́вы ’добры’ ў выразе: Яна дзеўчына пантовая, што і казаць (Жд. 1) — магчыма, тут маецца на ўвазе ’добры з выгляду’. Найбольш верагодна з рус.жарг.понт ’падман, хітрасць’, для понту ’для выгляду’, понт бить ’выяўляць з сябе чэснага чалавека’, паходжанне якіх не да канца высветленае. Параўн. балг.жарг.пунт ’падман’ ад тур.punt ’падман, хітрасць’ < італ.punto (БЕР, 5, 854), параўн. таксама італ.puntèllo ’хітрасць’; серб.-харв.punta ’падман’. Скок (3, 78) выводзіць з ням.Bund ’узрушэнне ад несапраўднай весткі’ і суадносіць з bunt ’узрушэнне, бунт’, што сумнеўна. Танкоў (Опыт исследования воровского языка, Казань, 1930, 15) звязвае з франц.ponter ’панціраваць, рабіць стаўку ў гульні’, што тлумачыць рус.жарг.пантер ’ігрок-аферыст’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пі́кар, пі гар, лікёр, лісель ’дзіцячая гульня, у якой гульцы, знаходзячыся за праведзенай рыскай (ці за кругам), выбіваюць кіёк (калодачку), аддалены ад іх на пэўную адлегласці/ (Янк. 1; Мат. Маг.; Янк. Мат.; Сл. ПЗБ; Сцяшк. Сл.; гродз., Нар. словагв.; карэліц., ЖНС). Праз польск.pikier ’дзіцячая гульня, пры якой адзін кіёк выбіваецца іншым’ з ням.Picker (Варш. сл., 4, 187); Малажай (Albaruthenica — 19, 71) мяркуе аб запазычанні з франц.piquet ’кол, калок’. Аб больш складаным паходжанні тэрміна можа сведчыць балг.лук ’ямка пры гульні ў свінку/ пико ’хлапечая гульня’, няяснага паходжання (БЕР, 5, 231–233), што, магчыма, можа паходзіць ад прасл.*pikati ’калоць’ (гл. пікаць fi пры *рИоъ ’вастрыё, укол’, параўн. Бязлай, 3, 36; Сной, 442. Параўн. таксама пекар’ (гл.).