упа́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўваліўся, запаў унутр чаго‑н. Наперад прабілася высокая, яшчэ маладая жанчына з глыбока ўпалымі вачыма. Якімовіч. «Амерыка»... — паказаў [Міхаль] на свае ўпалыя, худыя грудзі, і сухі кашаль абарваў яго словы. Бялевіч.

2. перан. Аслабелы, слабы (пра голас). Антаніна Аркадзеўна сказала без надзеі, упалым голасам: — Пра гэта вы [Міхаліна і Генадзь] дамоўцеся самі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

commanding

[kəˈmændɪŋ]

adj.

1) кама́ндуючы (афіцэ́р)

2) кіру́ючы; ула́дны, мо́цны

commanding influences — мо́цныя ўплы́вы

3) аўтарытэ́тны; які́ імпану́е, ро́біць ура́жаньне

a commanding voice — аўтарытэ́тны го́лас

4) які́ даміну́е або́ ўзвыша́ецца (напр. узго́рак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зні́зіцца, зніжуся, знізішся, знізіцца; зак.

1. Спусціцца ніжэй, апусціцца ўніз. Васька глядзіць на сонца, якое знізілася над далёкаю вёскай. Лынькоў. Бусел зрабіў некалькі кругоў над балотам, знізіўся і сеў. Дуброўскі. // перан. Паставіць сябе ў нізкае становішча; унізіцца. Некалькі разоў ён хацеў было спытаць парады ў Візэнера, але гонар не дазволіў яму знізіцца да гэтага. Шамякін.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць ніжэйшым, малым (пра ступень, велічыню, інтэнсіўнасць чаго‑н.); зменшыцца. Тэмпература знізілася. Цэны знізіліся. Сабекошт прадукцыі знізіўся. □ Па .. тоне мы зразумелі, што інтарэс дзяўчат да нашых асоб неяк адразу знізіўся. Лынькоў. // Стаць ніжэйшым па якасці або значнасці, важнасці. Аўтарытэт знізіўся. // Стаць ніжэйшым па тону, па гучанню (пра голас, гук і пад.). Вольчын голас раптам, нібы ад спалоху, знізіўся. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задрыжа́ць и задрыжэ́ць сов.

1. задрожа́ть; вздро́гнуть; содрогну́ться;

2. (от волнения) задрожа́ть; (начать трепетать — ещё) затрепета́ть;

з. ад стра́ху — задрожа́ть (затрепета́ть) от стра́ха;

~жа́ў го́лас — задрожа́л го́лос;

◊ рука́ не ~жы́ць — рука́ не дро́гнет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

penetrating [ˈpenɪtreɪtɪŋ] adj.

1. мо́цны, во́стры;

(a) penetrating pain во́стры боль;

a pene trating smell мо́цны пах

2. прані́клівы, во́стры; прані́злівы;

a penetrating look прані́клівы по́зірк;

penetrating mind во́стры ро́зум;

a penetrating sound прані́злівы гук;

a penet rating voice прані́злівы го́лас;

a penetrating wind прані́злівы ве́цер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

aksamitny

aksamitn|y

аксамітавы; аксамітны;

~e ubranko — аксамітны гарнітурчык (касцюмчык);

~y kołnierz — аксамітавы каўнер;

~a murawa — аксамітная мурава;

~y głos — аксамітны голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крыклі́вы

1. laut spréchend (пра чалавека); kréischend, géllend, dúrchdringend (пра голас);

крыклі́вы чалаве́к Schréier m -s, -, vórlauter [gróßmäuliger] Mensch;

3. (які прымушае звярнуць на сябе ўвагу) schréiend, áuffällend, áuffállig, márktschreierisch;

крыклі́вы загало́вак (у газеце) réißerische Schlágzeile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

плаче́вный

1. (жалобный) жа́ласны; плаксі́вы;

плаче́вный го́лос жа́ласны (плаксі́вы) го́лас;

2. перен. жа́ласны; (печальный) су́мны; (безнадёжный) безнадзе́йны; (жалкий) мізэ́рны; (ничтожный) нікчэ́мны;

плаче́вный вид жа́ласны вы́гляд;

плаче́вное положе́ние су́мнае стано́вішча;

плаче́вные результа́ты мізэ́рныя (нікчэ́мныя) вы́нікі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

барацьбі́т, ‑а, М ‑біце, м.

Удзельнік барацьбы за што‑н. Барацьбіты падполля. □ У спіс барацьбітоў за мір і я Сваё імя паставіць права маю. Зарыцкі. // Актыўны дзеяч, змагар за распаўсюджанне новага, перадавога. Ударнік — барацьбіт за высокія тэмпы, за беззаганную якасць работы. Шынклер. Песенны голас паэта .. ўздымаецца да голасу барацьбіта, у якога ёсць пэўная мэта і ваяўнічы запал. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аго́рклы, ‑ая, ‑ае.

1. Пра тое, што набыло горкі смак. Не спазнаўшы месяца мядовага, Яблынькі прачнуліся удовымі, Доляй падзяліліся з рабінамі — Дзічкамі агорклымі зрабіліся. Барадулін.

2. перан. Пра тое, што надакучыла, абрыдла. З двара пачуўся так добра знаёмы, такі ўжо агорклы голас: «Мар-ры!» Брыль. // Невыносны, цяжкі. [Язэп:] — Як там маці? [Даша:] — Нічога... І зноў настала агорклая цішыня. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)