несвядо́мы, -ая, -ае.

1. Які не ўсведамляе сваіх адносін да рэчаіснасці.

Несвядомае дзіця.

2. Якому не ўласціва ўсведамленне сваіх абавязкаў.

Н. работнік.

3. Які адбываецца без кантролю свядомасці; інстынктыўны.

Н. ўчынак.

|| наз. несвядо́масць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

rebellious [rɪˈbeljəs] adj.

1. паўста́нцкі, мяце́жны, бунта́рскі

2. непако́рны, непако́рлівы; недысцыплінава́ны;

a rebellious teenager падле́так, яко́му не́льга даць ра́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

erlérnen

vt вывуча́ць, выву́чваць

ein Hándwerk ~ — навучы́цца яко́му-н. рамяству́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

улюбёны, -ая, -ае.

1. Зачараваны, захоплены кім-, чым-н.

Улюбёныя ў зямлю людзі.

2. Такі, якому аддаецца перавага ў параўнанні з чым-н. іншым; аблюбаваны.

Улюбёная страва.

Улюбёнае месца адпачынку.

Улюбёная справа.

|| наз. улюбёнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

незачэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не парушалі, якому не прычынялі шкоды; цэлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проціпака́заны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якому ёсць проціпаказанне (у 1 знач.). Проціпаказанае лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарача́льны, ‑ая, ‑ае.

Якому ўласціва скарачальнасць. Скарачальныя лікі. Скарачальнае рэчыва мышачнай тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстраакуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якому ўласціва бачыць без дапамогі вачэй. Экстраакулярны зрок.

[Ад лац. extra — звыш, па-за і ocuaris — вочны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Рабочы каніцельнай вытворчасці.

2. перан. Нерастаропны, марудны чалавек, якому ўласціва запаволенае бесталковае вядзенне справы.

Ён у нас вядомы к.

|| ж. каніце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. каніце́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

remediless

[ˈremədiles]

adj.

непапра́ўны, невыле́чны; яко́му не́льга дапамагчы́; які́ не́льга нала́дзіць, зрэмантава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)