vitality [vaɪˈtæləti] n.

1. жы́васць, эне́ргія; энергі́чнасць;

intense vitality кіпу́чая эне́ргія;

lacking vitality вя́лы, пасі́ўны

2. жыву́часць; жыццяздо́льнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

potential energy [pəˌtenʃlˈenədʒi] n. phys. патэнцыя́льная эне́ргія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радыяцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыяцыі, звязаны з ёю. Радыяцыйная энергія. Радыяцыйнае выпрамяненне. Радыяцыйная бяспека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрамузы́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: электрамузычны інструмент — інструмент, пры ігры на якім электрычная энергія пераўтвараецца ў гукавую.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравіта́цыя, -і, ж.

1. Сусветнае прыцягненне; уласцівасць матэрыі, якая выяўляецца ва ўзаемным прыцягненні ўсіх цел.

2. Метад здабычы карысных выкапняў, заснаваны на адрозненні шчыльнасці мінералаў і пустой пароды (спец.).

|| прым. гравітацы́йны, -ая, -ае.

Гравітацыйная энергія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патэнцыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які існуе ў скрытым выглядзе і можа выявіцца ў пэўных умовах. Патэнцыяльная энергія. Патэнцыяльныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Электраэнергія, гл. Электрычная энергія

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кінеты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кінетыкі. Кінетычная тэорыя.

2. Які мае адносіны да руху. Кінетычная энергія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цепласе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Сістэма цеплаправодаў, па якіх цеплавая энергія перадаецца спажыўцам з цеплаэлектрацэнтралей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

solar [ˈsəʊlə] adj. со́нечны;

solar energy со́нечная эне́ргія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)