дыферэнцы́равацца, ‑руецца; зак. і незак.

1. Расчляніцца (расчляняцца), распасціся (распадацца) на асобныя разнародныя элементы.

2. толькі незак. Зал. да дыферэнцыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчляні́ць, ‑чляню, ‑членіш, ‑членіць; зак., што.

Раздзяліць на асобныя часткі. Расчляніць тэрыторыю. // Разбіць на асноўныя састаўныя элементы. Расчляніць вытворчы працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак.

1. што. Злучаць, спалучаць розныя (але аднародныя) элементы ў пэўным парадку ў адно цэлае (у 1 знач.).

К. розныя адценні фарбаў.

2. Рабіць камбінацыю (у 2 знач.; разм.).

|| зак. скамбінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е, -ну́й; -нава́ны.

|| наз. камбінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікраэлеме́нты, ‑аў; адз. мікраэлемент, ‑а, М ‑нце, м.

Хімічныя элементы, якія знаходзяцца ў жывёльных і раслінных арганізмах у вельмі малой колькасці.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і элемент.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́зы, ‑аў; адз. таз, ‑а, м.

Мясцовая назва часткі ўдыгейцаў, якія перайшлі да аседласці і засвоілі элементы культуры кітайцаў і маньчжураў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыто́н ’месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадзянскія элементы’ (ТСБМ), ’прытулак, свой кут’ (узд., Жд. 1). Укр., рус. прито́н ’месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадзянскія элементы’, укр. прити́н ’сховішча, прыстанішча’. Паводле Фасмера (3, 367), рускае слова разам з тоня, затон (гл.) ад топить з першапачатковым значэннем ’гавань, прыстань’. Не выключана запазычанне з рускай мовы, параўн. народнае прыці́н ’прытулак, сховішча’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фатаграфі́зм, ‑у, м.

Вельмі дакладная, літаральная перадача каго‑, чаго‑н. у мастацкай творчасці з празмернай дэталізацыяй без абагульнення. Элементы фатаграфізму ў графіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субстра́т, -у, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Тое, што ляжыць у аснове якіх-н. утварэнняў, з’яў.

Мінеральны с. глебы.

2. Пажыўнае асяроддзе, дзе развіваюцца якія-н. арганізмы.

3. Элементы мовы папярэдняга насельніцтва дадзенай тэрыторыі, якія захаваліся ў мове прышэльцаў.

Кельцкі субстрат.

|| прым. субстра́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтабіяграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аўтабіяграфіі, уключае элементы аўтабіяграфіі. // Звязаны з жыццём аўтара, з’яўляецца яго аўтабіяграфіяй. Аўтабіяграфічны твор. Аўтабіяграфічны матэрыял. Аўтабіяграфічныя апавяданні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыферэнцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Размежаваць (размяжоўваць), вылучыць (вылучаць) разнародныя элементы. Дыферэнцыраваць работу.

2. Знайсці (знаходзіць) дыферэнцыял (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)