seek

[si:k]

1.

v.t. sought, seeking

1) шука́ць

to seek something lost — шука́ць згу́бленае

2) шука́ць, спадзява́цца

Friends sought his advice — Сябры́ шука́лі ў яго́ пара́ды

3) стара́цца, імкну́цца

to seek fame — імкну́цца да сла́вы

2.

v.i.

шука́ць

Seek and ye shall find Bibi. — Шука́йце і зно́йдзеце

•

- be sought after

- seek to right a wrong

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scout​2 [skaʊt] v. (for) рабі́ць разве́дку, разве́дваць

scout around [ˌskaʊtəˈraʊnd] phr. v. (for) шука́ць (каго-н./што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прашука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Шукаць некаторы час. [Штольц:] Адкуль у вас мой ключ ад склепа? Я ранне ўсё яго дарэмна прашукаў. Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лака́цыя

(лац. locatio)

1) вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара;

2) здольнасць некаторых жывёл арыентавацца і шукаць корм пры дапамозе асобых органаў пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

боб¹, -у, м.

1. Аднагадовая агародная расліна сямейства бабовых з авальным насеннем у струках.

2. Плады гэтай расліны.

Параны б.

◊

Бобу ў гаросе шукаць (разм., неадабр.) — рабіць што-н. недарэчнае, бяссэнсавае.

Пад’есці жалезнага бобу (разм.) — мець вялікую вытрымку, цярпенне.

Хто ў боб, хто ў гарох (разм., неадабр.) — пра нязладжаныя, няўзгодненыя дзеянні.

|| прым. бабо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учара́шні géstrig;

уве́сь учара́шні дзень géstern den gánzen Tag;

◊ шука́ць учара́шняга дня der Vergángenheit nachhängen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fumble [ˈfʌmbl] v. (for) ма́цаць, шука́ць;

He fumbled for the matches in the dark. Ён шукаў у цемры запалкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Распаты́рыцца ’пільна паглядзець, угледзецца’ (Сцяшк.). Да па́трыць ’шукаць, выглядаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неашча́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не вызначаецца ашчаднасцю; неэканомны. Неашчадная гаспадыня. □ — Калі я буду такі неашчадны, як цяпер, то праз які тыдзень сам буду шукаць рубля. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няспра́ўнасць, ‑і, ж.

Стан няспраўнага; пашкоджанне чаго‑н. Няспраўнасць тэлевізара. □ Павел параіў хлопцам схадзіць дадому павячэраць і вярнуцца, пакуль ён будзе шукаць няспраўнасць у маторы. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)