schoolhouse [ˈsku:lhaʊs] n. буды́нак шко́лы (асабліва вясковай)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

school leaver [ˌsku:lˈli:və] n. BrE выпускні́к шко́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агле́дзіны, -дзін.

1. Агляд каго-, чаго-н. з мэтай знаёмства.

А. новай школы.

А. мясцовасці.

2. Бытавы абрад знаёмства жаніха і яго сваякоў з нявестай.

Назаўтра пасля агледзін былі змовіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

За́вуч ’загадчык навучальнай часткі школы’. З рус. за́вуч ’тс’ — абрэвіятура сав. часу ад заведующий учебной частью (работой).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

further education [ˌfɜ:ðəredʒu:ˈkeɪʃn] п. BrE адука́цыя пасля́ шко́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заканчэ́нне ср.

1. оконча́ние; (завершение) заключе́ние;

з. шко́лы — оконча́ние шко́лы;

з. бу́дзе — оконча́ние сле́дует;

на з. — в заключе́ние;

2. офиц. истече́ние;

пасля́ ~ння тэ́рміну — по истече́нии сро́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бакала́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У некаторых краінах: вучоная ступень, а таксама асоба, што мае гэту ступень.

2. У Францыі: чалавек, які здаў экзамен за курс сярэдняй школы.

|| прым. бакала́ўрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schúlabgänger

m -s, - выпускні́к шко́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schúlart

f -, -en тып шко́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábgangsschüler

m -s, - выпускні́к (школы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)