чатырохвале́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які здольны звязаць чатыры атамы вадароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

víereinhálb

num чаты́ры з паловай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

víermal

adv (у) чаты́ры разы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

víerundeinhálb

num чаты́ры з пало́вай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

два, двух, двум, двума́, (аб) двух, м. і н.; дзве, дзвюх, дзвюм, дзвюма́, (аб) дзвюх, ж., ліч. кольк.

Лік, лічба і колькасць 2.

Двойчы д. — чатыры.

Напісаць лічбу д.

Д. сярпы.

Дзве хвіліны.

За аднаго бітага двух нябітых даюць (прыказка).

◊

Бачыць на два аршыны пад зямлёй (разм., часта іран.) — адрознівацца вялікай праніклівасцю.

Ні два і ні паўтара (разм.) — пра што-н. няпэўнае.

Як двойчы два (чатыры) — бясспрэчна, зразумела, ясна.

|| парадк. другі́, -о́е, -а́я.

Д. год.

Д. па парадку.

Другога мая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

счацвяры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Злучыць па чатыры. Счацвярыць кулямёты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохта́ктны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які складаецца з чатырох тактаў; які працягваецца чатыры такты. Чатырохтактная паўза.

2. Такі, у якім рабочы працэс адбываецца за чатыры такты поршня (пра рухавік унутранага згарання). Чатырохтактны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ў сваёй структуры мае чатыры склады. Чатырохскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кватэрніе́ны

(фр. quaternion, ад лац. quaterni = па чатыры)

сістэма лікаў, што мае чатыры адзінкі, для якой справядлівыя ўсе асноўныя законы дзеянняў, акрамя камутатыўнага закона множання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

тэтра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая надае значэнне «чатыры», напрыклад: тэтраэдр, тэтраметр.

[Грэч. tetra — чатыры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)