адна́к.
1. злуч. супраціўны. Тое, што і але¹ (у 1 знач.).
Дажджу пакуль што няма, а. ён можа пайсці.
Хоць і многа працуе, а. не стамляецца.
2. пабочн. сл. Тым не менш, усё ж, усё-такі.
Вы, а., не забудзьце абяцанага.
Чалавек, а., не здаваўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
хны, выкл.
У выразе: хоць бы хны — тое, што і хоць бы што (гл. што). А яны дык хоць бы хны — Слінай цыркаюць праз губы. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́колоть сов. вы́калаць, мног. павыко́лваць;
◊
(темно́) хоть глаз вы́коли (цёмна) хоць во́ка вы́калі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
зга / не ви́дно ни зги разг. нічо́га не віда́ць; цёмна, хоць во́ка вы́калі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Лі́чбы ’толькі б, хоць бы’ (маст., Сл. ПЗБ). З рус. лишь бы ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уе́жна: хоць не ўе́жна, дык уле́жна погов. хоть не сы́тно, да споко́йно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
уле́жна: хоць не ўе́жна, дык у. погов. хоть не сы́тно, да споко́йно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
нішто́².
1. прысл. (часта ў спалучэнні са словам «сабе»). Нядрэнна, ніштавата, даволі добра.
Жывуць н. сабе.
2. безас., у знач. вык. Хоць бы што, не шкодзіць.
Працуе без адпачынку — і н.
3. у знач. вык. (часта ў спалучэнні са словам «сабе»). Неблагі, нядрэнны.
Ураджай н.
Дзяўчына н. сабе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́калаць, -лю, -леш, -ле; -лі; -латы і -ланы; зак., што.
1. Праткнуць чым-н. вострым.
В. вока.
2. Зрабіць узор, малюнак і пад., праколваючы чым-н. вострым.
В. татуіроўку.
3. Высечы з сярэдзіны чаго-н. вострым.
В. кусок лёду.
◊
Хоць вока выкалі — вельмі цёмна.
|| незак. выко́лваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., што і чаго.
Аддзяліць, адліць, адсыпаць, адняць і пад. частку чаго-н., памяншаючы колькасць.
А. малака са збана.
|| незак. адбаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
◊
Хоць адбаўляй (каго-, чаго-н.) — надта многа (разм.).
|| наз. адбаўле́нне, -я, н. і адба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)