гадавы́ годово́й; годи́чный;

г. дахо́д — годово́й дохо́д;

г. тэ́рмін — годово́й срок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аспіра́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аспіранта, аспірантуры. Аспіранцкі тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этнало́гія, ‑і, ж.

Народазнаўства; у буржуазнай навуцы тэрмін супрацьстаўляецца апісальнай этнаграфіі.

[Ад грэч. éthnos — племя, народ і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

adjourn [əˈdʒɜ:n] v. адтэрміно́ўваць, адклада́ць; адкла́дваць; прыпыня́ць (на некаторы тэрмін)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

меды́чны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і медыцынскі. Медычны тэрмін. Медычная дапамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уніве́рсум, ‑у, м.

Філасофскі тэрмін, які абазначае «усё існуючае», «сусвет як цэлае».

[Лац. universum — сусвет.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bewährungsfrist

f -, -en юрыд. тэ́рмін умо́ўнага асуджэ́ння, выпрабава́льны тэ́рмін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

run out

канча́цца (пра тэ́рмін, запа́сы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

Набываць (набыць) права карыстання чым-н. на пэўны тэрмін.

А. ложу ў тэатры.

|| наз. абані́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́зна, пазне́й, прысл.

1. Пад канец або пасля якога-н. часу.

Вярнуўся п. ўночы.

2. Не ў тэрмін, пасля ўстаноўленага ці патрэбнага часу.

Заявы падаваць ужо п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)