льнокомбина́т ільнокамбіна́т, -та м., (после гласных) льнокамбіна́т, -та м., лёнакамбіна́т, -та м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
льнопу́нкт ільнапу́нкт, -та м., (после гласных) льнапу́нкт, -та м., ленапу́нкт, -та м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
Ташну́ — пабочнае слова ’гэта ж трэба, такое дзіва’. З *то‑ж‑ну, гл. та (то), ж(а), ну.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
дагля́дчыца ж.
1. та, что присма́тривает (пригля́дывает, смо́трит, гляди́т, уха́живает) (за кем, чем);
2. досмо́трщица
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
унты́, -то́ў (ед. унт, -та́ м.) и у́нты (род. унт, ед. у́нта, -ты ж.) у́нты́
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
шапту́ха ж.
1. зна́харка, колду́нья, шепту́ха;
2. (та, которая шепчется) шепту́нья;
3. (доносчица) шепту́нья, нау́шница
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
вилайе́т, вилая́т и велая́т вілае́т, -та м.; вілая́т, -та м.; велая́т, -та м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
Пы́рта груб. ’нос’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Няясна; магчыма, ад пы́рыць ’выпіраць, пучыць’ (гл.) з рэдкай суфіксацыяй ‑та (‑*ьta), параўн. пы́рка (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
Татэ́: ек на татэ́ ’як на зло’ (ТС). Відаць, падвоенае тэ ’тое’ (гл.) або спалучэнне злучніка та (гл.) з ім. Гл. татак.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
Та́я — указальны займ. ж. р. ад той (Нас., Ласт., Вруб.), ст.-бел. таꙗ, таѧ ’тс’ (XVI ст., Карскі 2-3, 194; Альтбаўэр), сюды ж эўфемізм та́я ’задніца’ (Пятк. 2), ’рэч ці асоба, якой тут няма’ (Варл.), та́я ха́та ’святліца’ (пруж., Нар. скарбы), та́я сла́ва ’толькі знак’ (драг., З нар. сл.), та́ято (та́јато) ’вось тая’ (Вруб.). Параўн. укр., рус. дыял. та́я, стараж.-рус. таꙗ, макед. таа. Узыходзіць як форма ж. р. да *tъ‑jь (гл. той, то), неўскладненая форма та сустракаецца ў гаворках: і та гаворыць і та (ТС), паводле Карскага (2–3, 194), пад рускім ці польскім уплывам, аднак, магчыма і другаснае сцяжэнне з пропускам ‑j‑, параўн. таа (бых., Рам. 4).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)