labour force [ˈleɪbəˌfɔ:s] n. BrE рабо́тнікі, працаўнікі́, рабо́чая сі́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грозны прыметнік

  1. Суровы, жорсткі.

    • Г. начальнік.
  2. Які тоіць у сабе пагрозу, небяспечны.

    • Грознае пісьмо.
    • Грозная зброя.
  3. Велічны і страшны (высокае).

    • Грозная сіла.
    • Г. час.

|| назоўнік: грознасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

забойнасць, ‑і, ж.

Спец. Сіла дзеяння (снарада, кулі). Забойнасць куль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

potencja

ж. патэнцыя; сіла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нялёгкая (нілёхкая) ’нячыстая сіла’ (кіраўск., Нар. сл.), ’непераадоленая, шкодная сіла; злы лёс, д’ябальская сіла’ (Нас.). Табуізацыя на базе нялёгкі ’які цяжка перанесці’ (Нас.), гл. лёгкі; параўн. нячыстая < нячыстая сіла, някрытая ’тс’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ціск назоўнік | мужчынскі род

  1. Сіла, што дзейнічае на якую-н. паверхню ў разліку на адзінку плошчы паверхні.

    • Ц. паветра.
    • Ц. пары на сценкі катла.
  2. Сіла, што дзейнічае на сценкі крывяносных сасудаў чалавека і жывёл пад уплывам кровазвароту.

    • Павышаны крывяны ц.
  3. пераноснае значэнне: Прымус, насілле над чыёй-н. воляй, перакананнямі.

    • Эканамічны ц. на малыя дзяржавы.
    • Многа гадоў жылі людзі пад панскім ціскам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лесавік назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, які жыве ў лесе, займаецца паляваннем (размоўнае).

  2. У міфалогіі: чалавекападобная казачная істота, якая жыве ў лесе і наводзіць жахі як нячыстая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

выблытаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Разблытаўшы, выняць, вызваліць.

    • В. птушку з сіла.
  2. пераноснае значэнне, каго.

    • Памагчы выйсці з цяжкага становішча (размоўнае).
    • В. з небяспечнай справы.

|| незакончанае трыванне: выблытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

амперметр, ‑а, м.

Прыбор, пры дапамозе якога вымяраецца сіла электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лошади́ный ко́нскі;

лошади́ная си́ла техн. ко́нская сі́ла;

лошади́ная до́за ко́нская до́за;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)