чараўніцтва, ✂, н.

  1. Сіла, дзеянні чараўніка; вядзьмарства, чары (уст.).

  2. Дзеянні знахара шляхам замоў; знахарства.

|| прым. чараўніцкі, ✂ і чараўнічы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

электрарухаючы, ✂:

  • электрарухаючая сіла — крыніца энергіі, якая выклікае і падтрымлівае электрычны ток у замкнутым ланцугу; велічыня, што характарызуе такую крыніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

піяна (спец.)

  1. нескл., н. Няпоўная сіла музычнага гуку.

    • Мяккае п.

  2. прысл. Ціха, у няпоўную сілу музычнага гуку; проціл. фортэ.

    • Іграць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

intensity [ɪnˈtensəti] n. інтэнсі́ўнасць; сі́ла, моц; напру́жанасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

workforce [ˈwɜ:kfɔ:s] n. рабо́чая сі́ла; працо́ўныя рэсу́рсы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lure​1 [l(j)ʊə] n.

1. прына́да, ва́бік

2. (of) спаку́са, прыцяга́льная сі́ла;

the lure of travel прыцяга́льная сі́ла падаро́жжаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зачараванне, ✂, н.

Чароўная сіла каго-, чаго-н., а таксама стан таго, хто адчувае на сабе такую сілу.

  • Навакольная прыгажосць выклікае з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дэміу́рг, ‑а, м.

Кніжн. Тварэц; актыўная арганізуючая сіла.

[Грэч. dēmiurgos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́скульны анат Múskel-;

му́скульная сі́ла Múskelkraft f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цэнтраімклі́вы фіз zentripetál;

цэнтраімклі́вая сі́ла Zentripetátalkraft f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)