артро́з

(н.-лац. arthrosis, ад гр. arthron = сустаў)

мед. хранічнае захворванне суставаў, звязанае з парушэннем абмену рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

артро́з

(н.-лац. arthrosis, ад гр. arthron = сустаў)

хранічнае захворванне суставаў, звязанае з парушэннем абмену рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыартры́т

(ад перы- + гр. arthron = сустаў)

запаленне калясустаўных тканак буйных суставаў у выніку траўмы, перагрузкі, ахаладжэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

carpal

[ˈkɑ:rpəl]

1.

adj., Anat.

кі́сьцевы

carpal bones — кі́сьцевыя ко́сьці

carpal joint — кі́сьцевы суста́ў

2.

n.

кі́сьцевая косьць

•

- carpal tunnel syndrome

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

астэаартапатало́гія

(ад астэа- + гр. arthron = сустаў + паталогія)

раздзел медыцыны, які вывучае паталагічныя змены ў касцях і суставах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемартро́з

(ад гем + гр. arthron = сустаў)

кровазліццё ў поласць сустава пры траўме або некаторых захворваннях (гемафіліі, цынзе).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геміартро́з

(ад гемі- + гр. arthron = сустаў)

пераходнае ад неперарыўнага да перарыўнага сустава злучэнне касцей (напр. лоннае злучэнне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРТРАПЛА́СТЫКА

(ад грэч. arthron сустаў + пластыка),

аперацыі па аднаўленні функцый сустава пры анкілозах, артрозах, няправільным зрастанні ўнутрысустаўных пераломаў. Асн. этапы: раз’яднанне сустаўных канцоў, мадэляванне новых сустаўных паверхняў і размяшчэнне паміж імі пракладак са скуры або фасцый хворага. Выкарыстоўваюць таксама каўпачкі з храсткоў або плодных абалонак, кансерваваныя канцы касцявых суставаў, штучныя метал. або пластмасавыя суставы ці галоўкі суставаў. Пасля артпластыкі патрабуецца працяглае функцыянальнае лячэнне, фізіятэрапія, масаж.

т. 1, с. 506

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

barkowy

I анат.

плечавы;

staw barkowy — плечавы сустаў

II

баржавы;

przewóz barkowy — баржавы транспарт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

упра́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ў; -а́ўлены; зак.

1. што. Уставіць на сваё месца (вывіхнутае).

У. сустаў.

2. перан., каго-што. Аддаць, прадаць; загубіць, знішчыць.

У. многа лесу.

У. каня.

3. каго-што. Даць увязнуць (разм.).

У. воз у гразь.

4. што і чаго. Даглядзець, усё зрабіць (па гаспадарцы; разм.).

Прошаным канём гаспадаркі не ўправіш (прыказка).

|| незак. упраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. упра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 3 знач.) і упраўля́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)