прекло́нный стары́, старэ́чы, пастарэ́лы;

прекло́нный во́зраст стары́ (старэ́чы, пастарэ́лы) узро́ст;

прекло́нные го́ды стары́я (старэ́чыя) гады́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́сціна, -ы, ж.

1. У філасофіі: адэкватнае адлюстраванне ў свядомасці суб’екта таго, што існуе аб’ектыўна.

Аб’ектыўная і.

Імкненне да ісціны.

2. Тое, што і праўда.

Яго словы блізкія да ісціны.

3. Сцверджанне, меркаванне, праверанае практыкай, вопытам, выяўленае навукай.

Старыя ісціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́ступкі ’старыя боты ці валёнкі з адрэзанымі халявамі’ (Бір. Дзярж.); ’лёгкі жаночы абутак’ (Сцяшк.); ’апоркі, старыя боты ці валёнкі з адрэзанымі халявамі’ (З нар. сл.), вы́ступці ’туфлі’ (Бес.). Рус. вы́ступки, вы́ступцы ’старыя боты з адрэзанымі халявамі, вялікія і нязграбныя боты для хадзьбы па гною; від жаночых чаравікаў на абцасах; пантофлі’, укр. ви́ступці ’туфлі’. Ад іменнай або дзеяслоўнай асновы выступ‑ (гл. ступаць) з суф. ‑к‑ (Вахрас, Наим. об., 76).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спуд², -у, М -дзе, м.

У выразах:

1) пад спудам (разм.) — у патаемным месцы.

Трымаць пад спудам вялікія грошы не варта.

2) з-пад спуду — з патаемнага месца, а таксама перан.: з забыцця.

Дастаць з-пад спуду.

З-пад спуду вызваліліся старыя мары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

архі́ў

(лац. archivum, ад гр. archeion = урадавы будынак)

1) установа, дзе захоўваюцца і сістэматызуюцца пісьмовыя помнікі мінулага, старыя дакументы;

2) аддзел установы, дзе захоўваюцца старыя дакументы, скончаныя справы і інш.;

3) збор пісем, рукапісаў, фатаграфій, якія маюць адносіны да дзейнасці якой-н. арганізацыі, установы, асобы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

«Поступ Кастрычніка» (газ., Старыя Дарогі) 9/57

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

неафілало́гія

(ад неа- + філалогія)

навука, якая вывучае не старыя, класічныя, а новыя мовы і літаратуры народаў сярэдневяковай і сучаснай Еўропы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

выно́сны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і выносісты. На высокай гары маячаць старыя выносныя сосны. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапе́ў м. das nóchmalige Síngen;

гэ́та ўсё стары́я перапе́вы (das ist) ímmer das álte Lied [die álte Léier]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

close out

вы́прадаць, ліквідава́ць

The store closed out the old models — Кра́ма вы́прадала стары́я мадэ́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)